πρασινο νερο

[Noima Raveway]

καλισπερα επιασα προσφατα δουλεια σε ενα πετ σοπ και εχουν ενα ενυδρειο με καμια 10αρια χρυσοψαρα γυρο στα 170 λιτρα, ενα φιλτρο 800λ/ωρα με σφουγκαρακι και ανθρακα(1μισι μινων) χωρις φυτα με λιγα ντεκο και ενα πλαστικο φυτο και μονιμα το νερο γινεται πρασινο καναμε αλαγι νερου κανονικα και παλι τα ιδια μετα απο μια βδομαδα το αδειασαμε ολο το νερο πλιναμε τα φιλτρα βαλαμε κενουργιο ιποστρομα πλιναμε το ντεκορ και παλι εγινε πρασινο μετα βαλαμε και ενα δευτερο φιλτρο με βιοχιμικο καθαισμο σφουγγαρακι, μακαρονι και της αλλες της μαυρες πλαστικες μπαλιτσες, και παλι το νερο εγινε πρασινο μετα απο μαι βδομαδα ξανα αλαξαμε τα 3/4 του νερου πλιναμε φιλτρα και δε βαλαμε βακτιρια και παλι τα ιδια πραγματικα δε ξερω τι να κανω με αυτο το ενυδρειο

[Φρου Φρου]

Αιωρούμενη Άλγη / Green Water

 

 

 

Γενική περιγραφή

Η Αιωρούμενη (Πράσινη) Άλγη ή αλλιώς Μονοκυτταρική Άλγη ή και απλά Πράσινο Νερό (Green Water), αποτελείται από μονοκυτταρικές μονάδες οι οποίες αιωρούνται ελεύθερες στη στήλη του νερού και όπως προδίδει η ονομασία τους τα μεμονωμένα αυτά κύτταρα δεν συνενώνονται με άλλα ώστε να σχηματίσουν μεγαλύτερους όγκους άλγεων. Η ανάπτυξη της άλγης αυτής είναι ραγδαία και μέσα σε λίγες ώρες μπορεί να υπερ-πολλαπλασιαστεί με αποτέλεσμα το θόλωμα μαζί με τον πράσινο χρωματισμό του νερού στο ενυδρείο μας. Να έχουμε επίσης υπ’ όψιν μας ότι είναι τόσο μικροί οργανισμοί σε μέγεθος ώστε η μηχανική φίλτρανση δεν μπορεί να τα δεσμεύσει στο φίλτρο.

 

 

Φωτογραφίες του μέλους kifinas

 

 
Αιτίες εμφάνισης
Οι συνήθεις και σε συνδυασμό αιτίες εμφάνισης του συγκεκριμένου τύπου άλγης είναι:

• Η απευθείας έκθεση του ενυδρείου στις ακτίνες του ήλιου και στην ηλιακή ακτινοβολία.
• Η αυξημένη φωτοπερίοδος άνω των 10-12 ωρών ημερησίως, φυσικά σε συνδυασμό με την υψηλή ένταση του παρεχόμενου φωτός.
• Απότομη αλλαγή φωτοπεριόδου και αντικατάστασης λαμπτήρων. Τα φυτά με την απότομη αλλαγή του φωτισμού (συνήθως από χαμηλό σε πιο έντονο) σοκάρονται και επιβραδύνουν/σταματούν την ανάπτυξη τους έως ότου προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Το αποτέλεσμα είναι να μην καταναλώνονται τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται διαλυμένα στο νερό και να δωθεί έτσι το «πράσινο φως» για την ανάπτυξη της άλγης.
• Τα υψηλά επίπεδα διαλυμένων οργανικών συστατικών, όπως αμμωνία και αμμώνιο (NH₃/NH₄), νιτρικά (NO₃) και φωσφορικά άλατα (PO₄).
• Η ανατάραξη του βυθού και του υποστρώματος (συνήθως κατά τις μεταφυτεύσεις και το σκάψιμο των ψαριών) ή/και το κακό πλύσιμο κατά την αρχική του τοποθέτηση. Τα περισσότερα είδη υποστρώματος είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, τα οποία δεν πρέπει να έρχονται σε άμεση επαφή με το νερό. Κατά την αρχική τοποθέτηση του υποστρώματος θα πρέπει να καλύπτεται πλήρως από χαλίκια και να μένει απομονωμένο από το νερό ώστε να αποφύγουμε τη διάσπαση σε αυτό των θρεπτικών ιχνοστοιχείων. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται επίσης στις μεταφυτεύσεις ώστε να μην φέρουμε στη στήλη του νερού τέτοιου είδους υποστρώματα τα οποία μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση της αιωρούμενης άλγης.
• Η περίπτωση μεταφοράς σπόρου άλγης στο ενυδρείο μας με την εισαγωγή νέων φυτών ή και με τον αέρα. Παρατηρήθηκε ότι η συγκεκριμένη αλγη εμφανίζεται στα ενυδρεία μας τους θερμούς και θερινούς μήνες (άνοιξη και καλοκαίρι), διότι λόγω θερμοκρασίας και αφθνονίας θρεπτικών συστατικών αναπτύσσεται στην επιφάνεια των λιμνών και των στάσιμων νερών. Η άλγη παράγει σπόρια και με τον αέρα αιωρούνται και μεταφέρονται παντού και λόγω του ότι έχουμε ανοιχτά τα παράθυρα των σπιτιών μας λόγω ζέστης, με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εισέλθουν πολύ εύκολα και στο νερό του ενυδρείου μας.
• Η απουσία επαρκούς αριθμού φυτών γρήγορης ανάπτυξης (συνήθως συμβαίνει σε νέα ενυδρεία).

Γενικά η αιωρούμενη άλγη εμφανίζεται όταν τα φυτά μας για τον έναν ή τον άλλο λόγο πάψουν να αναπτύσσονται με συνέπεια να συσσωρεύονται και να μένουν ανεκμετάλλευτα στο νερό περίσσεια θρεπτικών συστατικών σε συνδυασμό πάντοτε με την παροχή φωτός.
 

Φωτογραφία του μέλους aris910i

 

Καταπολέμηση
Η καταπολέμηση του συγκεκριμένου τύπου άλγης μπορεί να επιτευχθεί με τους παρακάτω τρόπους:

• Με πλήρη συσκότιση του ενυδρείου για 4-5 ημέρες. Κάνουμε μια αλλαγή νερού γύρω στο 50%, ταΐζουμε τα ψάρια, σταματάμε την παροχή διοξειδίου (CO₂) εφ’ όσον υπάρχει, δεν τροφοδοτούμε το ενυδρείο με λίπασμα φυτών, σβήνουμε τις λάμπες, προσθέτουμε μια αεραντλία για περισσότερη οξυγόνωση του νερού και τέλος σκεπάζουμε τελείως το ενυδρείο ώστε να μην μπαίνει καθόλου φως. Μετά το πέρας της συσκότισης κάνουμε μια γενναία αλλαγή νερού περίπου 50-70% για την απομάκρυνση των νεκρών άλγεων και επαναφέρουμε τις καθημερινές ρουτίνες του ενυδρείου ομοίως και την παροχή διοξειδίου, εκτός κι αν κριθεί απαραίτητο να επαναληφθεί η διαδικασία συσκότισης. Στην περίπτωση επανάληψης της συσκότισης, ταΐζουμε ελαφρώς τα ψάρια πρώτα πριν την επανέναρξή της.
• Με τη χρήση λάμπας UV. Η λάμπα UV μπορεί να εξολοθρεύσει τα αιωρούμενα σωματίδια τα οποία θα κατακαθήσουν στο βυθό και θα πρέπει άμεσα να αφαιρεθούν χειροκίνητα με τη χρήση σκούπας βυθού. Κατά το διάστημα της χρήσης UV κάνουμε συχνές αλλαγές νερού (η πρώτη μετά από 12 ώρες) ώστε να απομακρύνουμε τα εναπομείναντα τμήματα νεκρής άλγης για να μην επιβαρυνθεί άλλο το ενυδρείο μας. Αυτονόητο είναι πως στο διάστημα αυτό δεν ρίχνουμε λίπασμα φυτών στο νερό, ούτε ταΐζουμε τα ψάρια μας και αν έχουμε CO₂ σταματάμε την παροχή του. Το μειονέκτημα της χρήσης λάμπας UV σε φυτεμένα ενυδρεία είναι πως μπορεί να αχρηστεύσει αρκετά θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται τα φυτά.
• Με τη χρήση διατομικού φίλτρου. Το διατομικό φίλτρο είναι σε θέση να δεσμεύσει τα αιωρούμενα σωματίδια άλγης αλλά θα πρέπει να ελέγχεται η σωστή του λειτουργία και να καθαρίζεται πολύ συχνά ώστε να μη βουλώσει και μειωθεί η ροή του. Με τη χρήση του συγκεκριμένου φίλτρου η αιωρούμενη άλγη απομακρύνεται από το ενυδρείο μέσα σε διάστημα μερικών ωρών.
• Με τη χρήση φυτών γρήγορης ανάπτυξης. Η παρουσία φυτών όπως το Κερατόφυλλο (Ceratophyllum Demersum), η “Ντοματιά” (Hygrophila Difformis), η Ενυδρειακή Φακή και η Pistia Stratiotes, θα συντελέσουν στην πολύ γρήγορη απορρόφηση των αδέσμευτων θρεπτικών στοιχείων από το νερό, όπως επίσης και θα συμβάλλουν στο φυσικό φιλτράρισμα του φωτισμού του ενυδρείου, αφού θα εκμεταλλεύονται ικανοποιητικό ποσοστό του παρεχόμενου φωτισμού δίχως αυτός να περνάει στο εσωτερικό του ενυδρείου και κατ’ επέκταση προς ώφελος των άλγεων.
• Με την προσθήκη ζωντανής δάφνιας, μόνο εφ’ όσον δεν υπάρχουν ψάρια στο ενυδρείο διότι οι δάφνιες αποτελούν φυσική τους τροφή.
• Με τη χρήση χημικών σκευασμάτων κατά της άλγης, τα οποία όμως ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στα ψάρια και στα φυτά του ενυδρείου και καλό είναι να αποφεύγεται πλήρως η χρήση τους.

Η καταπολέμηση της μπορεί να χαρακτηριστεί από εύκολη έως δύσκολη, όπως και να ‘χει χρειάζεται χρόνος και υπομονή από μέρους μας για να την εξοντώσουμε πλήρως.
Καλό είναι να μην κάνουμε καθόλου αλλαγή νερού με νερό δικτύου για περίπου 10 με 15 μέρες, διότι τα φρέσκα θρεπτικά συστατικά του νέου νερού θα τροφοδοτήσουν επιπλέον τις άλγες. Στην περίπτωση που επιθυμούμε να κάνουμε κανονικά την αλλαγή νερού, θα πρέπει να γίνει με απιονισμένο νερό φέρνοντας το στην επιθυμητή σκληρότητα. Αν δεν μπορούμε να φτιάξουμε το νερό της αλλαγής τότε είναι προτιμότερο να μην κάνουμε καθόλου αλλαγή νερού, τουλάχιστον την πρώτη εβδομάδα, για να καταναλωθούν τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται διαλυμένα στη στήλη του νερού με αποτέλεσμα να πεθάνει η άλγη από ασιτία. Το ενδεχόμενο να επανεμφανιστεί η άλγη μετά από αλλαγή νερού είναι μεγάλο, ιδιαίτερα αν το νερό μας είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Σε αυτήν την περίπτωση συνεχίζουμε να μη ρίχνουμε λίπασμα στο νερό και σταματάμε την παροχή διοξειδίου (CO₂).
Όποια μέθοδο κα να επιλέξουμε βασικό είναι να χρησιμοποιούμε μια αεραντλία διότι ο κίνδυνος να πέσει το οξυγόνο ή/και να αυξηθεί το διοξείδιο είναι μεγάλος ακόμα και κατά την διάρκεια της ημέρας.

[natateo]

Ο τι κα να κανεις, UV λαμπα ειναι μονοδρομος! Μεσα σε δυο 24 ωρα δεν θα υπαρχει ιχνη απο πρασινο νερο.

[Noima Raveway]

ευχαριστο πολυ