Αναγνώριση είδους χρυσόψαρου

[Στράτος]

Το φίλτρο αν και καινούργιο σα να έχει χάσει ροή και δεν κάνει ανατάραξη όπως πριν 20 μέρες και το παρατήρησε και η γυναίκα μου, για αυτό βγάλαμε το βαλβιδάκι.

Δεν έκανε πλέον και φυσαλίδες, αλλά είχε μόνο ροή.

Μόλις πάω σπίτι θα δω μήπως για κάποιο λόγο έχει βουλώσει το σωληνάκι του αέρα, αν και λίγο αδύνατο.

Υπάρχει περίπτωση να βούλωσε ήδη το σφουγγάρι;

Φοβάμαι ότι η συνήθεια να ανεβαίνει επάνω και να κάνει μπουρμπουλήθρες σαν παλαβό ίσως δεν ήταν παιχνίδι όπως το εξέλαβα όταν ήρθε σπίτι και να υπήρχε πρόβλημα από το pet shop, γιατί μου φαίνεται λίγος ο χρόνος να πρόλαβε να γίνει στο ενυδρείο.

Πάντως έκανε κάποιες βόλτες σήμερα, αν και τώρα πάλι είναι στο βυθό.

Μόλις γυρίσω θα το παρατηρήσω μήπως έχει τίποτα εμφανή σημάδια και θα ρίξω και nitrivec, γιατί πάνω στο άγχος χθες με τις αλλαγές ξέχασα.

Όχι ότι θα βοηθήσει, αλλά ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.

Προς το παρόν ενημερώνομαι τακτικά.

Την έχω ζαλίσει τη σύζυγο στα τηλέφωνα.

[Στράτος]

Όλη η οικογένεια ασχολείται με το ψαράκι.

Με αυτό ασχολούμαστε όλη μέρα.

Πάντα κάποιος είναι δίπλα να το παρακολουθεί.

Τώρα έχει βάρδια η κόρη.

 

 

 

Τα νέα πάντως δεν είναι καλά.

Το σωματάκι του έχει κάνει ένα ελαφρό S.

Κάποιες φορές παρασύρεται στο νερό χωρίς να έχει δύναμη να κρατηθεί.

Άλλες φορές κάνει κάποιες κινήσεις, αλλά δείχνει αδυναμία να κολυμπήσει.

Γέρνει ελαφρά, αλλά πάντως ακόμα ισορροπεί σε μεγάλο βαθμό.

Από χθες πάντως δεν ανασαίνει καλά και δε μπορεί να ανοίξει καλά το στόμα της.

 

 

 

Της έκανα άλλο ένα αλατομπανάκι, αλλά δεν το ξανακάνω, γιατί έγινε ακόμα πιο ράθυμη μετά.

Έριξα ακόμα και 1/3 δόση toxivec (σύμφωνα με τις οδηγίες λέει έως 5ιπλή δόση σε μεγάλο πρόβλημα, οπότε μία χθες και 1/3 σήμερα + απόχλωρίωση χθες με το prime).

Μετά από μία ώρα έβαλα και nitrivec.

Μέτρησα το νερό μετά από 3 ώρες και είναι αμμωνία 0-0.25, νιτρώδη 0.25, νιτρικά έως 5.

Σε καλό δρόμο είμαστε στο νερό, αν και μάλλον είναι αργά.

Μπορεί να είμαστε υπερβολικοί ως οικογένεια, οπότε δεν τα παρατάμε, όσο δεν τα παρατάει και η Γκόλντυ.

Ακόμα ελπίζουμε για το θαύμα.

 

 

 

[Στράτος]

Βάζοντας σε τάξη τις σκέψεις μου μετά από την εμπειρία μας ως οικογένεια, έχω να πω τα εξής.

Πριν κανένα μήνα υιοθετήσαμε ένα χρυσοψαράκι.

Και το εννοώ το υιοθετήσαμε.

Αμέσως το αγαπήσαμε και έγινε μέλος της οικογένειας.

Αυτό που δεν είπα στην αρχή είναι ότι ήταν και μέρος θεραπείας για την μικρή μου κόρη (8 ετών), που έχει φοβία σε οτιδήποτε αναπνέει και δεν είναι άνθρωπος.

Πραγματική φοβία και όχι "σιχαμάρα". Τρόμος.

Τρόμος και πανικός ακόμα και σε ένα μυρμηγκάκι.

Προσπαθούσαμε να βρούμε ένα τρόπο να την φέρουμε κοντά σε κάποιο ζωντανό για να καταπολεμήσει την φοβία της και συγχρόνως να μάθει να σέβεται τη ζωή, αλλά με μηδενική επιτυχία.

Είχαν κάποια στιγμή την ιδέα οι νονές της να πάρουν ένα χελωνάκι στο σπίτι τους και πήραν την κόρη μαζί σε ένα pet shop.

Επειδή είδαν ότι δεν φοβόταν τα ψάρια (προφανώς λόγω της γυάλας που μεσολαβούσε), εκτός από το χελωνάκι τους και μία γιγάντια χελωνιέρα που τους έδωσαν 30X20 ...., άρπαξαν την ευκαιρία και της πήραν ένα χρυσοψαράκι σε γυάλα.

Και σιγά! Πόσο δύσκολο είναι περιποιηθείς ένα μικρό χρυσόψαρο σε μια γυάλα!

Όπως έχω προαναφέρει οι "οδηγίες" για το χρυσόψαρο ήταν άθλιες και ούτε λόγος για αντιχλώρια κ.λ.π.

Το ψαράκι ήταν ζωηρό και απίστευτα φιλικό και παιχνιδιάρικο.

Λόγω της ζωηρότητας του, το ότι ανέβαινε συνέχεια επάνω στη γυάλα από την πρώτη στιγμή και έκανε "μπουρμπουλήθρες" το θεώρησα μέρος του παιχνιδιού του (διάβασα ακόμα και εδώ ότι μερικά το συνηθίζουν).

Αυτό έκανε και στο pet shop και πιθανώς γι αυτό το διάλεξε και η κόρη μου (φανόταν χαριτωμένο σαν παιχνίδι).

Τελικά μάλλον ήταν κίνηση απελπισίας, γιατί ήταν αυτό που διάβασα ως "λαχάνιασμα" και αγωνία να πάρει οξυγόνο.

Αφού το έκανε από την αρχή όμως εγώ δεν το θεώρησα περίεργο. Έτσι θα 'ναι ...

Δεν έχω ιδέα τι φίλτρανση και γενικά τι περιποίηση έχουν εκεί, αλλά εύχομαι να τα πουλάνε γρήγορα και να μην τους μένουν καιρό...

Ακόμα καλύτερα βέβαια να μην πουλάνε γενικώς...

Το ψαράκι πάντως υπολογίζω ότι ήταν 3-4 μηνών.

Τι πέρασε αυτόν τον καιρό κανείς δεν ξέρει.

Στη γυάλα έμεινε συνολικά 2 βδομάδες να ταλαιπωρείται...

Μόνο αλλαγή νερού και τροφή και τίποτα άλλο.

Αφού ξεκίνησα το διάβασμα και διαπίστωσα ότι αυτά που τους είπαν στο pet shop ήταν για πέταμα, άρχισα να εκπαιδεύω και τους υπόλοιπους στο σπίτι και παρήγγειλα ένα 60άρι ενυδρείο με ότι παρελκόμενα θα χρειάζονταν στο μέλλον.
Και ήρθε η ώρα του ενυδρείου.

Άστρωτο φίλτρο, διαδικασία με έτοιμα βακτήρια και το ψαράκι.

Για όποιον νέο διαβάζει, αυτή η διαδικασία δεν σημαίνει ότι το ψαράκι δεν εκτίθεται σε δηλητήρια και δεν έχει κινδύνους.

Απλά δεν είναι μακροχρόνια η έκθεσή του και θέλει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ παρακολούθηση, γιατί τίποτα δε πάει όπως το σκεφτόμαστε.

Πρέπει να είναι κάποιος έτοιμος να αντιμετωπίσει ότι προκύψει, που σίγουρα κάτι θα προκύψει.

Από την πρώτη στιγμή το καπάκι το είχα κλειστό, γιατί ήταν πολύ συχνά στην επιφάνεια να κάνει τις φούσκες του σαν παλαβό και διάβασα κιόλας ότι πηδάνε.

Δεν είχε πάει το μυαλό μου στο να έχει π.χ. πρόβλημα ήδη με τα βράγχια, παρόλο που το έκανε με το που μπήκε μέσα (δηλαδή με καθαρό το νερό).

Αυτά τα διάβασα στην πορεία.

Εδώ βέβαια το έκανε από το pet shop, οπότε συνέχιζα να νομίζω ότι είναι μέρος του παιχνιδιού και της ιδιοσυγκρασίας του ψαριού.

Όλη η οικογένεια (άντε ο γιος να μην τρελαινόταν) παρακολουθούσε ΩΡΕΣ το ψαράκι και αυτό να ανταποκρίνεται στα πάντα.

Βάζαμε το δάχτυλο στο τζάμι καμιά φορά και το ακολουθούσε.

Κι αν αλλάζαμε φορά στην κίνηση, δεν γύρναγε (π.χ. αν το πέρναγε για τάισμα θα γύρναγε να το κυνηγήσει με το στόμα), αλλά πήγαινε με την όπισθεν!!!

Τι πλάκα που είχε!

Μπορώ να πω ότι όσο είμασταν στο σπίτι παρακολουθούσαμε συνέχεια το ενυδρείο σαν τηλεόραση.

Και μη βάλω χέρι π.χ. να μετακινήσω ένα φυτό, να αλλάξω το νερό με τη σκούπα κλπ, αμέσως να έρθει και εγώ να προσπαθώ να μη το ακουμπήσω πολύ μη του κάνω "ζημιά" στη γλίτσα του, αλλά αυτό εκεί να επιμένει!

Προσπαθώντας να φέρω και την κόρη πιο κοντά, της έλεγα να την παρατηρεί μήπως δει κάτι περίεργο στη συμπεριφορά, κάποιο σημάδι κ.λ.π.

Πριν αποκτήσει οικειότητα πάντως, έκλαιγε και μόνο που σκεφτόταν ότι μπορεί να την ακουμπήσει.

Έφτασε όμως με τον λίγο αυτό καιρό, η κόρη μου που αν την ακουμπούσε ζωντανό θα κάναμε ώρες να την συνεφέρουμε, να βάζει το χέρι της μέσα στο νερό -έστω και με λίγο φόβο-  για να μουλιάσει η τροφή και να μην επιπλέει (το θέμα με την νυκτική κύστη το είχα βρει ως καλή δικαιολογία για να την ωθήσω να έρθει πιο κοντά με το ψαράκι) και να έρθει και να την ακουμπήσει το ψαράκι!

Τρόμαξε βέβαια λίγο, αλλά υπό συνήθεις συνθήκες θα είχε πλαντάξει στο κλάμμα και θα έτρεμε για ώρα.

Για εμάς όμως ήταν ένα μικρό θαύμα!

Αρχίσαμε να κάνουμε και σχέδια για μεγαλύτερο ενυδρείο, για να πάρουμε και παρέα στην Γκόλντυ!

Πήγα και στο pet shop που μου είπαν ότι την αγόρασαν, μήπως βρω "συγγενείς" της ή κάτι πολύ κοντινό σε εμφάνιση, αλλά τζίφος.

Τη δεύτερη εβδομάδα όμως που άρχιζαν να ανεβαίνουν αμμωνίες/νιτρώδη το ψαράκι μας δεν άντεξε και αρρώστησε.

Καθόταν στο βυθό, το έπαιρνε η ροή...

Λέω μα τόσο εύκολα και γρήγορα;

Γιατί ακόμα και οι μετρήσιμες τιμές δεν ήταν και ασυνήθιστες για στρώσιμο, αλλά ούτε και ακριβώς πραγματικές λόγω prime.

Αλλά λίγο η ταλαιπωρία στο pet shop, λίγο η ταλαιπωρία της άφιλτρης και φουλ χλώριο γυάλας, ήρθε και το άστρωτο φίλτρο να επιβαρύνει την κατάσταση.

Αν ήταν απολύτως υγιές το ψαράκι, πιστεύω δε θα είχε πρόβλημα στο στρώσιμο. Αλλά η επιβάρυνση φαίνεται ότι ήταν ήδη αρκετή.

Για 2 μέρες γίναμε εντατική με συνέχεια κάποιον δίπλα να παρατηρεί.

Όχι και πολύ διαφορετικό από το τι κάναμε και καθημερινά δηλαδή...

Τώρα όμως χάσαμε και τον ύπνο μας.

Δυστυχώς δούλευα χθες το πρωί και οι οδηγίες/πληροφορίες δίνονταν μέσω τηλεφώνου.

Κάθε μισή ώρα είχαμε ιατρικό ανακοινωθέν.

Από όταν γύρισα στο σπίτι είμασταν συνέχεια δίπλα του και μέχρι και μία αδερφή μου είχε έρθει για "βάρδια".

Οι μετρήσεις του νερού ήταν σε "ανεκτό" επίπεδο.

Το ψαράκι όμως ακόμα στο βυθό...

Το είπα και στη γυναίκα μου, ότι μάλλον δε θα το βγάλει το βράδυ.

Αν και φαινόταν ήδη εξαντλημένο όμως, το βράδυ άρχισε να κολυμπάει δειλά δειλά!

Και εκεί που είχε αρχίσει το σωματάκι του να στραβώνει ελαφρά, μετά από κάθε βόλτα ίσιωνε λίγο και έδειχνε να βελτιώνεται!

Έκανε κάποιες βόλτες και μετά βέβαια καθόταν ξανά στο βυθό και σκεφτήκαμε ότι ίσως τα καταφέρει.

Εϊπα ότι αν βγάλει το βράδυ και συνεχίσει να βελτιώνεται;;; η κατάστασή του, ίσως και να υπάρχουν ελπίδες.

Κολυμπούσε πάντως με το χρώμα του να είναι ίδιο και να γυαλίζει όπως την πρώτη μέρα που το πήραμε!

Αρχίσαμε να χαμογελάμε! Μπράβο Γκόλντυ κολύμπα!

Αν και μετά από κάθε βόλτα φαινόταν αρκετά εξαντλημένο, όποτε έκανε κάποια βόλτα αισθανόμουν σαν να είχα πάρει το champions league.

Γύρω στις 3.30 το ξημέρώμα αφού ήταν στο αγαπημένο του σημείο που κοιμάται, κι ενώ πιθανότατα κοιμόταν, άρχισε να γέρνει στο πλάι.

Σιγά σιγά ανέπνεε όλο και πιο αργά ώσπου κατέληξε...

Πέθανε η Γκόλντυ αγάπη μου....

Σίγουρα μπαμπά; Μήπως κοιμάται η γκόλντυ;

Σϊγουρα μωρό μου.

Σίγουρα σίγουρα δεν κοιμάται;;;;;

Σίγουρα...

Ε τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε...

Βλέπαμε το άδειο ενυδρείο και μας έπαιρναν συνέχεια τα δάκρυα.

Για εμάς ήταν σαν να χάσαμε ένα παιδί και ήδη μας λείπει κι ας ακούγεται υπερβολικό.

Έφυγα στις 6 τελικά για δουλειά άυπνος και σκέφτομαι τώρα την κόρη όταν ξυπνήσει ή και εγώ που θα πάω να δω πάλι το άδειο ενυδρείο και θα ακούσω το νερό να ρέει, αλλά χωρίς την Γκόλντυ μέσα.

Μόλις γυρίσω θα την θάψουμε στον κήπο.

Ίσως είμαστε πολύ συναισθηματικοί, αλλά έτσι είμαστε και το αγαπήσαμε το ψαράκι.

Με τις όποιες γνώσεις και δυνατότητες μας, προσπαθήσαμε να του δώσουμε ότι ήταν δυνατόν.

Με δάκρυα στα μάτια, αντίο Γκόλντυ...

 

 

 

------------------------------------

 

Θα αναφέρω μερικές "οδηγίες" από τα πολλά pet shop που επισκέφθηκα αυτό το μήνα.

"Αμμωνία; δεν έχει ανάγκη το χρυσόψαρο.Αντέχει" , "τεστ νερού; μη μπλέκεις! περισσότερο άγχος σου προσφέρουν" , "μεγαλύτερο ενυδρείο;  υπερβολές! Μην ακούς. Εγώ 2 χρόνια είχα χρυσόψαρο σε γυάλα και μια χαρά έζησε" , "γιατί δεν έπαιρνες μονομάχο που χωράει και σε ένα ποτήρι" ,  " ε εντάξει αν πάθει κάτι, παίρνεις άλλο".

 

Είδα και πολλά φυτά, με τα ταμπελάκια τους έτοιμα για αγορά! Βέβαια έψαχνες να βρεις το φυτό κάτω από μπορώ να πω τριψήφιο αριθμό σαλιγκαριών...

Αν αγοράζεις online και βλέπεις μόνο την όμορφη φωτογραφία του φυτού, να ξέρεις ότι δε θα έρθει μόνο του, αλλά με παρέα.

 

------------------------------------

 

Επίσης παρατήρησα και το άλλο.

Συνάντησα στα ίδια μαγαζιά και 2 άτομα που φαίνεται ότι γνώριζαν τα πάντα, αλλά τους τα έβγαζες με το τσιγκέλι.

Σαν να φοβούνται να πουν πολλά-πολλά, γιατί μπορεί να σου φανεί βουνό το όλο θέμα και τελικά δεν αγοράσεις.

 

------------------------------------

 

Το χελωνάκι που πήραν οι νονές της κόρης μου, άντεξε μόνο μια βδομάδα.

Αυτό ήταν ακόμα πιο ταλαιπωρημένο και δυστυχώς δε μου χτύπησε καμπανάκι και για το ψαράκι.

Ελπίζω πάντως τέτοια μαγαζιά να κλείσουν.

 

------------------------------------

Για εμάς δεν είναι "χόμπυ".

Άκουσα και από φίλους "σοβαρέψου, ένα ψάρι είναι".

Το ψαράκι ήρθε ως παρέα και "βοήθεια" και στο μέλλον έτσι θα είναι.

Αυτό δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο για τους σκύλους ή τις γάτες και κακώς ξενίζει.

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας και τη βοήθεια που μου προσφέρατε.

Είτε εδώ, είτε από παλιές αναρτήσεις και άρθρα, που με βοήθησαν να κατανοήσω πολλά πράγματα.

 

[giorgosvas]

Εγώ νομίζω ότι ένα τόσο μικρό πορτοκαλί πλάσματακι μπορεί να μεταμορφωθεί σε "καύσιμο" για την κόρη σου να δει ότι ενώ παντού υπάρχουν κακεντρεχείς και απληστοι, με την κατάλληλη φροντίδα και αγάπη υπάρχει μακροευημερεια.

Ειμαι σίγουρος ότι αν ήταν σωστό  το tank όλα θα πήγαιναν τέλεια-απλά παρόλο την προσπάθεια σου δεν πρόλαβες. 

Καλη δύναμη και μην τα παρατάς όχι τόσο με το hobby(αν και για μένα ήταν ο καλύτερος τρόπος) όσο με την προσπάθεια στην μικρή σου

[ataktoulis]

Στράτο, πραγματικά ο χειρισμός σου από την αρχή ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος και άσχετα με το κίνητρο φάνηκε πως έχεις συνείδηση απέναντι στο ζωντανό, εκτός του γεγονότος ότι αποτελούσε το μέσο για την κατάσταση που περιέγραψες για την κόρη σου.

Τα ίδια συναισθήματα είχα και εγώ στις πρώτες απώλειες, όπου οι "ειδικοί" των καταστημάτων μου έλεγαν τις ίδιες παπαριές ότι τα Χρυσόψαρα είναι ανθεκτικά, δε χρειάζονται χώρο, αντέχουν κλπ.. Κλασσικοί ανεύθυνοι μ@λ@κες..

 

Θα σου γράψω χωρίς να θέλω να βαρύνω πολύ το κλίμα σύντομα τη δική μου προσωπική ιστορία και θα σε παροτρύνω να ψαναπάρεις ψαράκι για την κόρη σου και αν μπορείς και μεγαλύτερο ενυδρείο για πιο σωστή δουλειά.

Εγώ επέστρεψα στο χόμπι μετά από χρόνια εντατικής δουλειάς εκτός της βάσης μου. Επέστρεψα χτυυπημένος από μεταστατικό καρκίνο στα 31 μου (πέρυσι), ύστερα από ιστορία 18 ετών (στα 13 μου 1η φορά το αντιμετώπισα επιτυχώς).

Οι δυνάμεις μου ήταν λιγοστές μετά το χειρουργείο και τη διαδικασία χημειοθεραπειών κλπ., αλλά τα Χρυσόψαρα παρέμεναν πάντα για εμένα μια καλή συντροφιά και ένα μέσο να ξεχνιέμαι. Με την πολύτιμη βοήθεια της ηρωίδας γυναίκας μου, κάναμε τα απαραίτητα σε ένα 60λιτρο ενυδρειάκι με 2 μικρά Fancy ψαράκια που πήραμε και όλα ήταν καλά. Το μικρόβιο παρέμενε. Βρήκα σε καλή τιμή ένα ενυδρείο 240lt από τις αγγελίες εδώ και αμέσως άδραξα την ευκαιρία και το πήραμε. Γεμίσαμε, στήσαμε τα πάντα, όλα πήγαιναν μέσα στις δυσκολίες καλά, ώσπου η κατάστασή μου επιδεινώθηκε 1.500% και τώρα ζω με την αναμονή εάν έμεινε μία τελευταία ευκαιρία να μείνω ακόμη λίγο σταθερός ή όχι.. Καταλαβαίνεις πόσο μου λείπουν τα ψαράκια μου και η συντροφιά τους, ήταν η ψυχοθεραπεία μου και αν μπορούσα να τα φροντίσω ακόμη θα τα είχα..

Δε θέλω να συγκρίνεις τις καταστάσεις ούτε να σου πω πως αδίκως σκας. Θέλω να τονίσω πως η απώλεια είναι αναστρέψιμη και θα σε συμβούλευα να ΜΗΝ τα παρατήσεις και μάλιστα να συνεχίσεις άμεσα για το καλό της κόρης σου.

 

Υ.Γ.: Παρακαλώ θερμά τα μέλη να μείνουμε στο θέμα του Στράτου και να μη γίνει κανένας σχολιασμός για τα υπόλοιπα..

Καλή Κυριακή σε όλους..

 

Υ.Γ.: Δε νομίζω πως είναι κακό να αναφέρεις τα ονόματα των καταστημάτων προς γνώση και των υπολοίπων μελών.. εμπειρίες παραθέτουμε στην τελική

Έγινε επεξεργασία 30 Ιουνίου 2019 - ataktoulis

[Στράτος]

Σήκωσα το καπάκι και σάστισα. 

Για μια στιγμή νόμιζα ότι θα ανέβει επάνω...

Θα πάρουμε ξανά.

Δεν αντέχουμε να το βλέπουμε άδειο.

Θα παίρναμε άμεσα αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες.

Σε 2 βδομάδες φεύγουμε για δέκα μέρες και επίσης μέχρι τότε προβλέπονται ζέστες.

Θα το τάιζε η αδερφή μου αλλά ήδη είχα και 28 βαθμούς και φοβάμαι λίγο.

Δε θα άντεχα δεύτερη απώλεια τόσο γρήγορα

Από την άλλη θα χάσουμε την βιολογία και θα πάει άδικα η θυσία της Γκόλντυ.

Έβαλα στην απόχη τροφή χθες μέχρι να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε.