Είδη για συγκατοίκηση

[iliovas]

Μπορεί επίσης κάποια θηλυκιά "μπουκωμένη", για να προστατεύσει τα αυγά της και νοιώσει περισσότερη σιγουριά να εξαφανιστεί σε κάποια κρυψώνα για πολλές ημέρες. Εάν συμβαίνει αυτό (που στο εύχομαι), δε θα εμφανίζεται ούτε κατά την ώρα του ταίσματος αφού έτσι κι αλλιώς δεν τρώει. Βέβαια τέτοιου είδους εξαφανίσεις συνήθως δεν διαρκούν περισσότερο από τρείς εβδομάδες.

Μήπως παρατήρησες τον τελευταίο καιρό καμία διαδικασία ζευγαρώματος στο ενυδρείο σου ?

[Antonis]

Δε διαφωνώ καθόλου σε όσα είπες Βασίλη. Απλώς αναφέρω το "γράμμα του νόμου", όπως πολύ καλά έθεσες, για να υπολογίσει ο stavman πόσο κοντά είναι σε αυτό και να πράξει αναλόγως. Γιατί είμαι της άποψης ότι οι συμβουλές δε λύνουν το πρόβλημα, απλώς βοηθούν τον χομπίστα να το λύσει μιας και αυτός έχει να αντιμετωπίσει μία σειρά παραμέτρων και εμποδίων που δε γίνεται να ληφθούν όλα υπόψη μέσα σε ένα post. Τέλος, επίτρεψέ μου να πάρω το μέρος της Μαρίνας σχετικά με τη θέση του Pterygolichthys gibbiceps σε ένα rift lake tank για τους λόγους που προανέφερα.

stavman καλή επιτυχία και καλή τύχη με τις κιχλίδες σου!

[stavman]

Αντώνη ευχαριστώ, αλλά δεν τις βλέπω να έχουν καλή τύχη. Ήδη μετράω έναν διαπιστωμένο θάνατο σε iodotropheus και δύο ψάρια "αγνοούμενα" (1 demasonoi + 1 iodotropheus) τα οποία πιστεύω ότι είχαν την ίδια τύχη με αυτό που βρήκα. Αν και έψαξα όσο μπορούσα καλύτερα κάτω από τις πέτρες, δεν εντόπισα ίχνη τους. Οι μετρήσεις που έκανα ήταν φυσιολογικές (ΝΟ2=0 ΝΟ3=2 κτλ.). Δεδομένου ότι δεν παρατήρησα ίχνη τσακωμού σε αυτό που βρήκα δεν μπορώ να εξηγήσω αυτούς τους θανάτους.

[Antonis]

Πολλά μα πάρα πολλά μπορεί να συμβαίνουν. Το πρώτο που θα πρέπει να ερευνήσεις είναι τα ίδια τα νεκρά ψαράκια. Πιο πάνω γράφεις ότι δεν έχουν εκδορές ή χτυπήματα πάνω τους. Μήπως έχουν ανοιχτό το στόμα σαν να έχουν πάθει ασφυξία? Παρατηρείς το σώμα τους να φουσκώνει σε κάποια σημεία? Τα μάτια τους έντονα πεταμένα προς τα έξω?

Οι ανεξήγητοι θάνατοι ψαριών είναι ένα κομμάτι του χόμπι που προκαλεί μεγάλη αγανάκτηση αλλά δεν θα πρέπει να σε απογοητεύσει. Είναι λογικό να μην μπορούμε να έχουμε πάντα υπό έλεγχο τον κάθε φυσικό παθογόνο παράγοντα. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι μας να προσπαθήσουμε να τον εντοπίσουμε και με βοήθεια, διάλογο και έρευνα, να κάνουμε ό,τι καλύτερο περνά από το χέρι μας. Γιατί ακόμα και τέτοιου είδους προβλήματα μας ''ψήνουν'' σα χομπίστες. Δεν υπάρχει χομπίστας που να μην έχει να διηγηθεί μία ιστορία ανεξήγητου θανάτου ψαριού του.

[stavman]

Από τα τρία ψαράκια που έχασα μόνο το ένα βρήκα νεκρό. Για τα άλλα δύο δεν έχω άποψη ούτε συμπτωμάτων ούτε παρατήρησα κάποοα αλλαγήξ στην συμπεριφορά τους ή κάποιο σημάδι πάνω τους πριν εξαφανιστούν. Το μόνο που παρατήρησα στα δύο που δεν βρήκα ποτέ νεκρά ήταν ότι τις 2-3 τελευταίες μέρες πριν εξαφανιστούν αργούσαν να έρθουν στο σημείο που τους ρίχνω το φαγητό ή δεν ερχόντουσα καθόλου. Συνήθως βγαίναν από κάποια σπηλιά ενώ τα υπόλοιπα κολυμπουσαν κανονικά.

Το τρίτο που βρήκα νεκρό πριν πεθάνει δεν είχε κανένα σημάδι από επίθεση, πιθανή ασθένεια, πρήξιμο ούτε ανέβαινε στην επιφάνεια, μόνο ανοιγόκλεινε το στόμα τους σαν να μασούσε τσίχλα. Στην αρχή νόμιζα ότι είχε γεννήσει και κρατούσα τα αυγά. Κρυβότανκαι αυτό στις σπηλιές, δεν έκανε πολλές βόλτες, έτρωγε ελάχιστα και με δυσκολία και ήταν το πιο μεγαλόσωμο από όλα (iodotropheus) τα ψάρια του ενυδρείου. Όταν το βρήκα είχε καθίσει στον βυθό, δεν είχε πρηστεί μόνο τα μάτια του ήταν πιο μεγάλα και με πολύ άσπρο περίγραμμα.

Αυτά για τις παρατηρήσεις σχετικά με τις απώλειες.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχει πάει στραβά...