Ο Απόλυτος Οδηγός για τα Killifish - www.AKA.org (στα Ελληνικά)

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Η μέθοδος Mop 

Η πιο δημοφιλής μέθοδος αναπαραγωγής ψαριών που γεννάνε στα φυτά είναι η χρήση των floating mops που κατασκευάζονται από νάιλον ή 100% ακρυλικά νήματα. Τα ψάρια τοποθετούν τα αυγά τους στα σκέλη του νήματος. Τα οργανικά νήματα, όπως το μαλλί ή το βαμβάκι, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται καθώς υποβαθμίζονται στο νερό. Το χρώμα των mops δεν φαίνεται να είναι πολύ σημαντικό, αν και κάποιοι εκτροφείς ισχυρίζονται ότι τα ψάρια τους προτιμούν ορισμένα κυρίως σκοτεινά χρώματα, ιδιαίτερα το σκούρο πράσινο. Σε όλες τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο να βράσετε το floating mop πριν τη χρήση.

Η κατασκευή των mops δεν είναι δύσκολη. Ένας φελλός, διαμέτρου περίπου 3,8 εκ. και πάχους 1,9-2,5 εκ. χρησιμοποιείται για πλωτά mops. Μία στενή αυλάκωση κόβεται γύρω από ολόκληρη την περιφέρεια του φελλού. Στη συνέχεια, το νήμα είναι τυλιγμένο 30-50 φορές γύρω από ένα άκαμπτο κομμάτι χαρτονιού, ή ένα βιβλίο, κατάλληλου μεγέθους. Το πλάτος του περιτυλίγματος πρέπει να είναι περίπου ίσο με την περιφέρεια του φελλού. Αρκετά κλώσματα νήματος κόβονται στη συνέχεια και σπειρώνονται κάτω από τους τυλιγμένους κλώνους στο ένα άκρο. Η κατασκευή στη συνέχεια γλιστράει και συνδέεται με το φελλό, ρυθμίζοντας την κατανομή των κλώνων ομοιόμορφα γύρω από την περιφέρειά του. Τελικά οι κλώνοι κόβονται απέναντι από τον φελλό έτσι ώστε κάθε κλώνος να κρέμεται ξεχωριστά. Αυτός ο τύπος mop είναι γενικά καλύτερος από τα mops που κατασκευάζονται με τη δέσιμο μιας δέσμης κλωστών σε ένα κόμπο στο ένα άκρο.

Για τα killies που προτιμούν να εναποθέσουν τα αυγά τους στο βυθό, τα mops κατασκευάζονται με απλή σύνδεση στο ένα άκρο, χωρίς τον φελλό. Όταν είναι εντελώς υγρά, βυθίζονται στο κάτω μέρος της δεξαμενής αναπαραγωγής.

Για αναπαραγωγή το mop τοποθετείται σε δεξαμενή που στεγάζει τους γονείς. Η δεξαμενή αναπαραγωγής συνήθως στερείται υποστρώματος, καθώς πολλά killies θα επέλεγαν να αποθέσουν τα αυγά τους εκεί. Δεδομένου ότι πολλά είδη killies θα εναποθέσουν τα αυγά τους είτε σε μια πλωτό είτε σε ένα βυθιζόμενο mop, μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε το ένα είδος είτε το άλλο, ή ένα μακρύ σφουγγαράκι του οποίου οι κλώνοι φτάνουν και βρίσκονται στον πυθμένα του ενυδρείου.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Συγκομιδή Αυγών, Επώαση και Γόνος

 

Η Μέθοδος Επώασης στο Νερό

Κάθε δύο ή τρεις μέρες τα floating mops πρέπει να αφαιρούνται από το ενυδρείο και να γίνεται συγκομιδή των αυγών. Το περίσσιο νερό απομακρύνεται με ελαφριά συμπίεση του floating mop και στη συνέχεια τυλίγοντάς το σε μια απορροφητική πετσέτα. Μετά από μερικά λεπτά, το floating mop είναι έτοιμο να βγει. Η παρατήρησή του πρέπει να γίνεται υπό ισχυρό φως.

Ένα πλαστικό δοχείο που περιέχει καθαρό νερό από τη δεξαμενή αναπαραγωγής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επώαση των αυγών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρόληψη για τον μύκητα, όπως η ακριφλαβίνη.Συχνά τα αυγά θα αναπτυχθούν και θα παραμείνουν υγιή χωρίς τη χρήση βακτηριοκτόνου, αλλά μια μικρή προσοχή μπορεί να αποδώσει. Τα αυγά μπορούν να αφαιρεθούν από τα floating mops με τσιμπίδες ή με το χέρι. Είναι καλύτερα να αφαιρέσετε τα αυγά τοποθετώντας τα δάχτυλα ή τις τσιμπίδες  πίσω από αυτά, αντί να τα πιάσετε απευθείας και να τα βγάλετε έξω από τα floating mops. Τα νεοσύστατα αυγά μπορεί να είναι πολύ μαλακά για τη συγκομιδή, καθώς χρειάζονται λίγες ώρες για να σκληρύνουν. Σε αυτή την περίπτωση, το mop πρέπει να ξαναμπεί στη δεξαμενή αναπαραγωγής για μερικές ακόμη ώρες. Τα αυγά που είναι θολά στην εμφάνιση και τα αυγά που πέφτουν όταν ακουμπηθούν, θα πρέπει να απομακρύνονται, καθώς είναι πιθανώς στείρα και θα προσβληθούν από βακτηρίδια.Τα καθαρά αυγά τοποθετούνται στην δεξαμενή επώασης.Θα πρέπει να εξετάζονται καθημερινά και όποια έχουν προσβληθεί από μύκητες, να απομακρύνονται.Τα γόνιμα αυγά, βαθμιαία σκουραίνουν έως ότου η μορφή του εμβρύου που είναι έτοιμο προς εκκόλαψη να είναι επαρκώς ανιχνεύσιμη, με το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα να είναι τα μάτια.Στην πραγματικότητα, συχνά θα ακούσετε τους εκτροφείς killies να μιλάνε για αυγά "ματιών", πράγμα που σημαίνει ότι η ίριδα του εμβρύου είναι σαφώς ορατή και ότι τα αυγά είναι έτοιμα για εκκόλαψη. Τα αυγά των περισσότερων γεννητόρων σε φυτά, θα εκκολαφθούν από 10 έως 21 ημέρες μετά τη συγκομιδή.

Καθώς τα αυγά εκκολάπτονται, αφαιρούνται οι γόνοι (ένα μεγάλο σταγονόμετρο ή καλαμάκι λειτουργεί καλά για αυτή τη δουλειά) και τοποθετούνται σε μικρές γυάλες μεγαλώματος.Το νερό θα πρέπει να είναι το ίδιο χημικά στο δοχείο εκτροφής, όπως στο θάλαμο επώασης, και οι θερμοκρασίες ίδιες.Συνίσταται αερισμός ή φίλτρανση, αλλά δεν είναι απαραίτητα. Οι πρώτες τροφές είναι συνήθως πρόσφατα εκκολαφθείσες brine shrimps ή microworms. Πολλοί εκτροφείς προσθέτουν μια μικρή ποσότητα αλατιού στις δεξαμενές εκτροφής, η οποία μειώνει την ανάπτυξη βακτηρίων και διατηρεί ζωντανές τις νεοεκκολαφθείσες brine shrimps περισσότερο. Προσοχή είναι απαραίτητο για να αποφύγετε την υπερβολική ποσότητα αλατιού, καθώς θα μπορούσε να σκοτώσει το γόνο.Καθώς οι γόνοι είναι πιθανό να εκκολάπτονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές δεξαμενές ανάπτυξης για να εξασφαλιστεί ότι οι γόνοι στο ίδιο δοχείο έχουν παρόμοιο μέγεθος. Τα μεγαλύτερα ψάρια είναι πιθανό να βλέπουν τα μικρότερα ως τροφή!

Σε μερικές περιπτώσεις, τα αυγά που εμφανίζονται να είναι πλήρως εμβρυοποιημένα (με μάτια), δεν εκκολάπτονται.Αν παραμείνουν σε αυτή την κατάσταση, το έμβρυο θα πεθάνει τελικά και το αυγό θα πάρει ένα γκρίζο χρώμα.Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι σκόπιμο τα αυγά να εξαναγκαστούν να εκκολαφθούν.Αυτό επιτυγχάνεται τοποθετώντας τα σε ένα δοχείο (ένα μικρό φιαλίδιο) με μικρή ποσότητα νερού (περίπου 1/4 γεμάτο).Σε μερικές περιπτώσεις το απλό περπάτημα με το φιαλίδιο στην τσέπη κάποιου, θα προκαλέσει την εκκόλαψη των αυγών, πιθανώς λόγω της διέγερσης.Κάποιος μπορεί επίσης να φυσήξει μέσα στο δοχείο και να το καλύψει γρήγορα.Αυτό αυξάνει τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα και προκαλεί την εκκόλαψη των αυγών.Μια εναλλακτική λύση είναι η τοποθέτηση ορισμένων τροφών που αποσυντίθενται γρήγορα στο νερό, αλλά οι γόνοι πρέπει να διασώζονται γρήγορα αλλιώς θα πεθάνουν εξαιτίας της ρύπανσης.Μια άλλη μέθοδος είναι η τοποθέτηση μίας μικρής ποσότητας microworms στο δοχείο εκκόλαψης.Αυτό συχνά αναγκάζει τα αυγά να εκκολάπτονται είτε λόγω της κίνησης είτε λόγω της αυξημένης συγκέντρωσης CO2.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Η Μέθοδος Εξάτμισης

Ένα άλλο πρόβλημα που συναντάται συχνά, είναι ότι τα αυγά φαίνεται να χαλάνε,  ανεξαρτήτως τι κάνουμε, ακόμα και αν και αρχικά ήταν γόνιμα. Όταν συμβαίνει αυτό, πολλοί εκτροφείς έχουν επιτύχει χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική λύση στη μέθοδο επώασης στο νερό, δηλαδή τη μέθοδο εξάτμισης της αποθήκευσης αυγών.Τα αυγά τοποθετούνται σε υγρή τύρφη (μερικοί χρησιμοποιούν σφουγγάρι). Η τύρφη τοποθετείται (μετά το βρασμό και την ψύξη) σε δοχείο με στεγανό καπάκι και τα αυγά απομακρύνονται από το floating mop και τοποθετούνται στην επιφάνεια της τύρφης. Η τύρφη θα πρέπει να είναι αρκετά υγρή και μπορεί να είναι απαραίτητο να προσθέτετε νερό σε αυτήν κατά διαστήματα.Τα χαλασμένα (λευκά) αυγά πρέπει να απομακρύνονται καθημερινά. Αυτή η μέθοδος απαιτεί κάπως περισσότερο χρόνο για να αναπτυχθούν τα αυγά από ό,τι η μέθοδος επώασης στο νερό, αλλά μερικές φορές λειτουργεί εφόσον αποτύχει η συνηθισμένη μέθοδος. Τα αυγά που έχουν χαλάσει έχουν λιγότερες πιθανότητες να μολύνουν τα καθαρά, καθώς τα βακτήρια είναι λιγότερο ικανά να κινηθούν.Ένα επιπλέον πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι τα αυγά μπορούν να εκκολαφθούν μαζικά, επιτρέποντας έτσι σε ένα σύνολο από γόνους παρόμοιου μεγέθους να μεγαλώσουν.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Η Μέθοδος Μόνιμου Στησίματος

Ένας άλλος επιτυχημένος τρόπος πολλαπλασιασμού των γεννητόρων σε φυτά είναι να χρησιμοποιήσουμε μια μέθοδο, παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιείται από τη φύση.Αφήνουμε τα αυγά των ψαριών στη δεξαμενή και, όταν εμφανιστούν οι γόνοι, τα βγάζουμε για να τα μεγαλώσουμε.Πολλά είδη Aphyosemion και επιπλέον είδη όπως τα Epiplatys Αnnulatus έχουν εκτραφεί με αυτόν τον τρόπο.Μια άλλη εναλλακτική λύση είναι να μετακινήσουμε τους γονείς σε μια νέα δεξαμενή αναπαραγωγής μετά από μια ορισμένη περίοδο, επιτρέποντας στο γόνο να εκκολαφθεί και να αναπτυχθεί στην αρχική δεξαμενή.

Όταν χρησιμοποιείτε μόνιμο στήσιμο, είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε ένα αρκετά μεγάλο ενυδρείο (37,8 λίτρα ή περισσότερο).Το ενυδρείο θα πρέπει να είναι πυκνοφυτεμένο από την επιφάνεια μέχρι τον βυθό.Ένα παχύ φυτό που καλύπτει την επιφάνεια είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον γόνο.Αυτή η μέθοδος δεν παράγει πάντα μεγάλο αριθμό ψαριών αλλά αυτά που επιβιώνουν είναι συνήθως πολύ ισχυρά.  Υπάρχει το πρόσθετο πλεονέκτημα να έχετε ένα όμορφο ενυδρείο σε εμφάνιση και να μην χρειάζεται να μαζεύετε τα αυγά.Πολλοί από τους Ευρωπαίους φίλους μας χρησιμοποιούν αποκλειστικά αυτή τη μέθοδο, επιμένοντας ότι οι γόνοι που προκύπτουν είναι υψηλότερης ποιότητας από εκείνους που έχουν αναπτυχθεί με άλλες μεθόδους.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Η Μέθοδος της Τύρφης

Για αρκετά χρόνια η χρήση της τύρφης ως μέσου ωοτοκίας θεωρήθηκε χρήσιμη μόνο για τους γεννήτορες στο βυθό.Πολλοί εκτροφείς, ωστόσο, έχουν διαπιστώσει ότι πολλά μη ετήσια είδη Killifish αναπαράγονται εύκολα σε ένα υπόστρωμα με τύρφη.Υπάρχει απλώς το θέμα της συλλογής της τύρφης και της τοποθέτησής της σε πλαστική σακούλα (αφού αρχικά την αφήσουμε να αποστραγγίσει το περίσσιο νερό) και περιμένοντας από τρεις έως τέσσερις εβδομάδες, μετά το πέρας των οποίων η τύρφη τοποθετείται σε παλιό νερό ενυδρείου.Τότε ο γόνος θα εκκολαφθεί, συχνά σε μεγάλους αριθμούς.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

II. Γεννήτορες στο Βυθό

Κατά την εξέταση των τεχνικών αναπαραγωγής που ισχύουν για τους γεννήτορες στο βυθό, τα είδη "καταδύσεων" της Νότιας Αμερικής θα τεθούν εκτός καλλιέργειας και θα περιγραφούν στην ενότητα "Peat Divers".Η ισορροπία των γεννητόρων θα χωριστεί σε δύο βασικές κατηγορίες.Η ομάδα "Α" περιλαμβάνει εκείνα τα Killies που πρέπει να υποβληθούν σε περίοδο ξήρανσης κατά τη διάρκεια της επώασης, δεδομένου ότι αυτή η περίοδος ξήρανσης αποτελεί σαφή απαίτηση για επιτυχή αναπαραγωγή. Αυτά τα killifish θεωρούνται τα πραγματικά "ετήσια" ψάρια καθώς οι περιοχές όπου κατοικούν  στεγνώνουν ετησίως. Όταν έρχονται οι βροχές και οι ξηρές δεξαμενές και τα ρυάκια γεμίζουν ξανά με νερό, τα αυγά που είναι χωμένα στο βούρκο και στη λάσπη, εκκολάπτονται σε ψάρια που θα ωριμάσουν, θα αναπαραχθούν και θα πεθάνουν σε λιγότερο από ένα χρόνο! Το γένος Nothobranchius είναι ο πιο κοινός εκπρόσωπος σε ενυδρείο αυτής της ομάδας.

Η ομάδα "Β" περιλαμβάνει Killies, των οποίων τα αυγά μπορούν επίσης να υποβληθούν σε περίοδο ξήρανσης, αλλά αυτή η περίοδος αποξήρανσης δεν αποτελεί προϋπόθεση για επιτυχή αναπαραγωγή.Η πλήρης επώαση με νερό είναι επίσης αποδεκτή.Πολλά από τα είδη Fundulopanchax ακολουθούν αυτό το μοτίβο, π.χ.Fp. walkeri, Fp. filamentosus, Fp. sjoestedti και Fp. fallax. Ως επί το πλείστον, αυτή η δεύτερη ομάδα έχει μια ελαφρώς παρατεταμένη διάρκεια ζωής και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ωριμάζει με χαμηλότερο ρυθμό από ό,τι τα πραγματικά ετήσια.

Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέσο αναπαραγωγής για την ομάδα "Α" είναι η τύρφη.Επιπλέον, έχουν χρησιμοποιηθεί επιτυχώς άμμος του πυριτίου, πράσινη άμμος, θρυμματισμένα κελύφη καρυδιών και γυάλινες χάντρες.Τα αυγά τοποθετούνται απευθείας επάνω στο μέσο και μια ισχυρή αναστροφή του ουριαίου πτερυγίου του αρσενικού θάβει το αυγό ακριβώς κάτω από την επιφάνεια.Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ενός, εκτός από της τύρφης, μέσου είναι ότι τα αυγά συλλέγονται εύκολα και μπορεί κανείς να ξέρει ακριβώς πόσα αυγά αποθηκεύονται.Το μειονέκτημα είναι ότι τα αυγά μερικές φορές καταστρέφονται κατά τη συγκομιδή τους.Το μόνο που είναι απαραίτητο για τη συγκομιδή των αυγών είναι να κοσκινιστεί το μέσο αναπαραγωγής μέσα από ένα δίχτυ, που είναι αρκετά μεγάλο για να αφήσει το υπόστρωμα να πέσει, αλλά ακόμα αρκετά μικρό για να κρατήσει τα αυγά μέσα σε αυτό. Επίσης σημαντικό, ειδικά για την πυριτική άμμο, είναι ότι λόγω του γεγονότος ότι τα αυγά "συσκευάζονται" κάτω από την επιφάνεια του μέσου, ελάχιστο από το διαθέσιμο οξυγόνο στο νερό φθάνει στα αυγά, αναστέλλοντας έτσι οποιαδήποτε σημαντική ανάπτυξη. Όταν τα αυγά συλλέγονται, σχεδόν όλα τους βρίσκονται σε παρόμοιο στάδιο ανάπτυξης.Ο Rosario LaCorte πιστώνεται την εισαγωγή του θρυμματισμένου κελύφους καρυδιών ως μέσο αναπαραγωγής για τα killifish.Έχει το πλεονέκτημα ότι περιέχει λιγνίνη, μια ουσία που παρακινεί την αναπαραγωγή – η οποία βρίσκεται επίσης στην τύρφη.

Παρά τα πλεονεκτήματα των άλλων μέσων, η τύρφη συνιστάται για την ομάδα "Β".Αυτή η ομάδα των killies δεν εμφανίζει την ίδια ικανότητα να θάβει τα αυγά όπως και το πραγματικό ετήσιο είδος.Κατά συνέπεια, ένα ποσοστό των αυγών απλώνεται απλά για να επιπλέει ελεύθερα, εκτεθειμένο στο να κολλήσει μύκητες, σε τροφή σε αποσύνθεση και σε απόβλητα.Η τύρφη θα αποτελέσει ένα πολύ πιο δραστικό μέσο.Ένας άλλος παράγοντας, που σίγουρα αξίζει να ληφθεί υπόψιν, είναι ότι πολλά από τα είδη της ομάδας "Β" γεννούν αυγά ευαίσθητα στο φως σε κάποιο βαθμό.Σίγουρα ένα σκοτεινό μέσο, όπως η τύρφη θα ήταν πιο ασφαλές για αυτά τα αυγά.Επιπλέον, η πλειοψηφία των ειδών της ομάδας "Β" προτιμούν όξινες συνθήκες νερού.Η χρήση της τύρφης βοηθάει μια τέτοια προϋπόθεση.

Πολλά από τα είδη της ομάδας "Β" θα γεννήσουν τα αυγά τους στα mops στο βυθό. Εάν χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος, συνιστάται η συλλογή των αυγών από τη σφουγγαρίστρα και η τοποθέτηση σε νωπή τύρφη για επώαση (η μέθοδος εξάτμισης νερού που περιγράφηκε προηγουμένως.) Αυτή η μέθοδος έχει λειτουργήσει αρκετά επιτυχημένα με είδη όπως, το Fp. monroviae, Fp. Sjoestedti και Fp. filamentosus, για να αναφέρουμε μερικά από αυτά.

Για πολλά από τα ψάρια που αναπαράγονται στο βυθό, πολλοί ειδικοί που τα έχουν αναπαράξει και έχοντας μεγαλώσει μεγάλο αριθμό Killies, προτιμούν να εγκαθιστούν πολυάριθμα αρσενικά και θηλυκά σε ξεχωριστά δοχεία και, σε ζευγάρι κάθε φορά, να τα τοποθετούν στη δεξαμενή αναπαραγωγής. Λόγω της προχωρημένης κατάστασης, το θηλυκό είναι αρκετά στρογγυλό με αυγά όταν εισάγεται με το αρσενικό, αλλά μετά από 12 έως 24 ώρες έχει αναπαραχθεί και φαίνεται πολύ λεπτότερο. Αυτό το ζευγάρι αφαιρείται και εισάγεται ένα νέο ζευγάρι.Αυτή η μέθοδος έχει τα πλεονεκτήματά της καθώς δεν χρειάζεται να γίνει τάισμα στη δεξαμενή αναπαραγωγής, εξαλείφοντας έτσι την πιθανότητα εμφάνισης μύκητα λόγω της διάσπασης των τροφών και των αποβλήτων (ιδιαίτερα σημαντικό για τα Fp. Occidentalis και Fp. Toddi).Το θηλυκό, που είναι αρκετά άβολο με τα αυγά, είναι δεκτικό στις απαιτήσεις του αρσενικού, μειώνοντας έτσι κάθε πιθανότητα σοβαρής διαμάχης.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Συγκομιδή αυγών, Επώαση και Γόνος

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, με τους οποίους τα αυγά μπορούν να διαχωριστούν από την άμμο του  πυριτίου, τις γυάλινες χάντρες ή τα θρυμματισμένα κελύφη από καρύδια. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος στην πράξη είναι να αναταράσσεται βίαια το μέσο, το οποίο γρήγορα βυθίζεται ενώ τα ελαφρύτερα αυγά στροβιλίζονται ελεύθερα στο νερό.Ένα λεπτό δίχτυ περνάει μέσα από το νερό σε ένα σχήμα διπλωμένο στα οκτώ και έτσι μαζεύει τα αυγά που επιπλέουν.Αυτό επαναλαμβάνεται πολλές φορές μέχρις ότου συλλεχθούν τα περισσότερα αυγά.Είναι καλύτερα να βυθίζετε τα αυγά σε ένα πιάτο με λίγο νερό που περιέχει αντιμυκητιακό πριν τοποθετηθούν σε τύρφη για επώαση.Τα αυγά αφήνονται να επωαστούν για αρκετές ημέρες, δίνοντας την ευκαιρία να αφαιρεθούν τυχόν αυγά που είναι άγονα ή μολυσμένα από μύκητες.Όταν αυτή η σύντομη περίοδος επώασης με νερό ολοκληρωθεί, μια χούφτα τύρφης βράζεται και ξεπλένεται αρκετές φορές.Η τύρφη, εφόσον κρυώσει, τοποθετείται σε μια πετσέτα και πιέζεται ελαφρά για να απομακρυνθεί το περίσσιο νερό.Η τύρφη πρέπει να παραμείνει υγρή, αλλά όχι τόσο βρεγμένη ώστε να μπορεί εύκολα να τρέξει νερό από αυτήν πιέζοντάς την.Τα αυγά αφαιρούνται από το πιάτο και τοποθετούνται στην τύρφη με προσοχή, ώστε να κατανεμηθούν παντού.Η τύρφη τοποθετείται στη συνέχεια σε πλαστική σακούλα και σφραγίζεται για την προβλεπόμενη περίοδο επώασης.Για τα περισσότερα είδη Nothobranchius αυτή η περίοδος είναι από 60 - 75 ημέρες.

Εάν χρησιμοποιείται η τύρφη ως μέσο, η τύρφη απλώς συμπιέζεται, πιέζεται απαλά και τοποθετείται ανάμεσα σε δύο παχιά στρώματα εφημερίδας.Μετά από λίγες ώρες, η εφημερίδα θα έχει απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος της υγρασίας από την τύρφη.Μπορεί στη συνέχεια να σφραγιστεί σε μια μικρή πλαστική σακούλα.Η σακούλα θα πρέπει να φέρει σαφή επισήμανση με το όνομα του είδους, την ημερομηνία συλλογής και, εάν είναι επιθυμητό, την ημερομηνία εκκόλαψης.Η αποθήκευση μπορεί να γίνει μεταξύ 21°C και 24° C, αν και ορισμένοι εκτροφείς Nothobranchius προτιμούν να επωάζουν τα αυγά σε θερμοκρασία περίπου 26°C. Η υπερβολική θερμοκρασία (πάνω από 26°C) πιθανώς θα έχει αρνητικές συνέπειες για τα αυγά και σε όποιον γόνο εκκολαφθεί. 

Όταν φτάσει η προβλεπόμενη ημερομηνία εκκόλαψης ή όταν σημειωθεί επαρκής εμβρυϊκή ανάπτυξη στα περισσότερα αυγά, η εκκόλαψη επιτυγχάνεται τοποθετώντας την τύρφη σε ένα ρηχό πιάτο ή μπολ.Το νερό πρέπει να είναι σχετικά μαλακό και όσο το δυνατόν πιο κοντά στις χημικές συνθήκες νερού που απαιτούνται για τα ψάρια που πρόκειται να εκκολαφθούν.Μία ομοιόμορφη εκκόλαψη μπορεί να υποκινηθεί με δυνατή ανατάραξη του νερού και / ή με την προσθήκη μιας πρέζας ξηράς ή υγρής τροφής.Πολλοί χομπίστες χρησιμοποιούν microworms για να εξαναγκάσουν την εκκόλαψη, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως.

Ο Joe Ricco έχει αποδείξει ότι είναι δυνατόν να επιταχυνθεί η ανάπτυξη ετήσιων αυγών, ειδικά εκείνων του γένους Nothobranchius.Τα αυγά τοποθετούνται σε νερό και αφήνονται για να επωαστούν σε θερμοκρασίες λίγο κάτω από τους 26°C, μέχρι να εμφανιστεί καθαρά το έμβρυο.Σε αυτό το σημείο τα αυγά φυλάσσονται σε τύρφη και σε ξηρή περίοδο από 3 έως 6 εβδομάδες.Μετά την ξηρά περίοδο, η τύρφη και τα αυγά εκκολάπτονται με τον συνήθη τρόπο.Ο γόνος που προκύπτει είναι απολύτως υγιής. Είναι δυνατόν να μειώσουμε την περίοδο επώασης σε πολλούς μήνες χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, αλλά πολλά αυγά χαλάνε στην πορεία και ο αριθμός του γόνου που λαμβάνεται είναι μικρότερος από ό,τι συμβαίνει όταν χρησιμοποιείται η κανονική μέθοδος αποθήκευσης.

Μόλις τα αυγά εκκολαφθούν, ο γόνος αρχίζει αμέσως να τρέφεται με τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στο νερό.Σύντομα, πρόσφατα εκκολαφθείσα brine shrimp μπορεί να προσφερθεί.Η ανάπτυξη των νεαρών ψαριών είναι εκπληκτική.Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι γόνοι πρέπει να αφαιρεθούν από τα στενά τετράγωνα και να τοποθετηθούν σε μεγαλύτερες δεξαμενές μεγαλώματος.Σε περίπου δύο ή τρεις εβδομάδες είναι σε θέση να πάρουν κοσκινισμένες brine shrimp ή δάφνια.Ακόμα και να απολαύσουν φρέσκα ψιλοκομμένα σκουλήκια tubifex. Σχεδόν χωρίς εξαίρεση, σε 6-12 εβδομάδες, οι γόνοι έχουν ωριμάσει... τα θηλυκά γεμίζουν με αυγά, τα αρσενικά μάχονται ....και ο κύκλος της φύσης έχει ξαναρχίσει.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

III. Δύτες Τύρφης

Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα και μοναδική αναπαραγωγική συμπεριφορά όλων εμφανίζεται σε ορισμένα είδη της Νότιας Αμερικής.Η συμπεριφορά τους είναι μοναδική δεδομένου ότι ένα ζευγάρι θα φωλιάσει εντελώς ή θα "βουτήξει" στο βυθό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της αναπαραγωγής.Αυτά τα ψάρια είναι αληθινά ετήσια είδη, με αυγά ικανά να επιβιώσουν εξαιρετικά μεγάλες ξηρές εποχές.Η ανάπτυξη των αυγών απέχει πολύ από την ομοιόμορφη, η σημαντική ανάπτυξη πολλών αυγών μπορεί να αναβληθεί για πολλούς μήνες. Έχουν γίνει πολυάριθμες αναφορές ότι τέτοια αυγά (που ονομάζονται "ξεκούραστα" αυγά) έχουν επωαστεί για διάστημα έως και 24 μηνών πριν από την πλήρη ανάπτυξη. Ίσως αυτό να δείχνει την τεράστια ικανότητα που δίνεται σε αυτά τα ψάρια για να επιβιώσουν σε παρατεταμένες ξηρές περιόδους.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Προετοιμασία του ενυδρείου Αναπαραγωγής

Ο σημαντικότερος παράγοντας για την προετοιμασία των ενυδρείων αναπαραγωγής για τους δύτες είναι η ύπαρξη επαρκούς ποσότητας μέσων αναπαραγωγής, έτσι ώστε τα ψάρια να μπορούν να φωλιάσουν βαθιά.Η τύρφη, φυσικά, είναι το καλύτερο μέσο αναπαραγωγής.Θα πρέπει να βράσει και να ξεπλυθεί καλά πριν από τη χρήση.Η τύρφη πρέπει να καλύπτει ολόκληρο τον πυθμένα του δοχείου αναπαραγωγής.Ένα μπολ σε σχήμα τυμπάνου 7.5 λίτρων θα εξυπηρετήσει αξιοπρεπώς.Ο πυθμένας, ο οποίος καταλήγει σε μια μικρή περιοχή, θα απαιτούσε λιγότερη τύρφη από όσο χρειάζεται δεξαμενή 11 λίτρων.Εάν χρησιμοποιείται μεγαλύτερο ενυδρείο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ρηχό μπολ ή ένα πιάτο γεμάτο με την παρασκευασμένη τύρφη.Το ζευγάρι, αναζητώντας την τύρφη, θα ωριμάσει στα όρια του πιάτου ή του μπολ.Αυτό το δοχείο μπορεί να αφαιρείται ανά διαστήματα και τα αυγά να συλλέγονται χωρίς να διαταράσσονται τα ψάρια.

Οι δύτες τύρφης είναι καλύτερα να αναπαράγονται σε ζεύγη ή ανά τρεις.Πολλοί επιτυχημένοι εκτροφείς τέτοιων ειδών, διατηρούν τα αρσενικά και τα θηλυκά χωριστά για τέσσερις ή πέντε ημέρες, στη συνέχεια τα τοποθετούν μαζί για δύο ή τρεις ημέρες.

[Ομάδα Δημιουργίας του ΑΖ]

Συγκομιδή Αυγών, Επώαση και Γόνος

Η συγκομιδή των αυγών των δυτών τύρφης είναι μάλλον στάνταρ σε όλους τους γεννήτορες του εδάφους.Η τύρφη καθαρίζεται και τοποθετείται ανάμεσα στα στρώματα της εφημερίδας.Η κανονική επώαση απλώς επεκτείνεται ελαφρώς σε σχέση με άλλους γεννήτορες.Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορεί να συνεχιστεί για δύο χρόνια πριν τα αυγά "ανάπαυσης" είναι έτοιμα για εκκόλαψη. Μετά από 75-90 ημέρες η τύρφη μπορεί να εξεταστεί και τα αυγά που παρουσιάζουν προηγμένη ανάπτυξη μπορούν να αφαιρεθούν και να εκκολαφθούν. Σε αυτά τα αυγά διακρίνεται καθαρά το μάτι του εμβρύου και είναι αρκετά μαυριδερά στο χρώμα.Τα γνωστά "ξεκούραστα" αυγά, είτε καθαρά είτε διαφανή, μπορούν να αφεθούν να επωαστούν και να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα για ανάπτυξη.

Ίσως η πιο σημαντική συμβουλή που μπορεί κανείς να λάβει για να εξασφαλίσει μια επιτυχημένη εκκόλαψη είναι η εξής: να συλλέγει την τύρφη συχνά, τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο εβδομάδες. Όσο περισσότερο είναι η τύρφη στη δεξαμενή αναπαραγωγής, τόσο θα αυξάνονται οι αποσυντιθέμενες τροφές και τα απόβλητα που θα περιέχει αυτή.Τελικά, τα αυγά θα γίνουν θύματα αυτής της ρύπανσης.Μία σχετικά καθαρή τύρφη έχει μεγάλη σημασία για την επιτυχή ανάπτυξη των ετήσιων αυγών.

Η διαδικασία επώασης ακολουθείται όπως αναφέρθηκε για τις άλλες αναπαραγωγές.Οι γόνοι είναι σχετικά μεγάλοι και μπορούν να αρχίσουν να καταναλώνουν αμέσως νεοεκκολαφθείσα brine shrimp.

 

Αρχικό κείμενο: http://aka.org/beginner/

Μετάφραση: timor, fwtini, Antonis K, gifil, gmarbel,ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ

Επιμέλεια: bbetta