Ρυθμός Μείωσης pH, ΚΗ, GH

[Zorba_The_Freak]

Σήμερα έβαλα σε λειτουργία τον pH Controller που αγόρασα, αρχικά χωρίς να συνδέσω την μαγνητική ώστε να δώ ότι λειτουργεί σωστα, και την Τρίτη θα βάλω την μαγνητική.

Το pH μου τώρα είναι στο 7,3 αλλα σταδιακά θα το κατεβάσω γύρω στο 6,8 με παράλληλη μείωση του ΚΗ και του GH.

Με ποιο ρυθμό πρεπει να γίνει αυτή η μείωση ώστε να μην εμφανιστεί πρόβλημα στα ψάρια μου??

-0,2 την εβδομάδα είναι καλά ή είναι πολύ γρήγορα ή υπερβολικά σιγά?

Μήπως να το πάω -0,05 ανα 2-3 μέρες?

Τι λέτε για το KH και το GH? Το KH από 6-7 θα πάει στο 3-4 και το GH από 9 θα πάει περίπου στο μισό. (Η μειωση αυτή θα γίνει με σταδιακή χρήση νερού από Α/Ο).

Για πέστε τη γνώμη σας...

Ευχαριστώ

[Χρήστος]

Μπορείς να το κάνεις αρκετά γρήγορα θα έλεγα. Μεταβολές της τάξεως του 0,3 σε μια μέρα δεν επηρεάζουν τα ψάρια δεδομένου ότι τέτοιες μεταβολές υπάρχουν στην φύση αλλά και στο ενυδρείο μας πολλές φορές δεν της παίρνουμε μάλιστα και χαμπάρι.

Αυτό που ενοχλεί τα ψάρια είναι η μεταβολή από το αλκαλικό στο ξινό νερό. Παράδειγμα μια μεταβολή σε μια μέρα από 6,8 στο 6,5 τα ψάρια δεν θα παραπονεθούνε. Μια μεταβολή όμως από 7,1 σε 6,8 θα την νιώσουν πιο έντονα

Προσωπικά όταν αγόρασα τα σκαλάρια τα σαέ και τα κόρη το μαγαζί τα είχε σε ένα ph 7,3. Τα έβαλα κατευθείαν σε Ph 7,1 Αφού πέρασε μια εβδομάδα και προσαρμόστηκάν στο ενυδρείο άρχισα να ρίχνω το ph. Ανά δύο μέρες 0,1 σε 6 μέρες το έριξα στο 6,8. Το άφησα έτσι για 4 μέρες και μετά με την αλλαγή του νερού το έριξα κατευθείαν στο 6,5 όπου και παραμένει τώρα χωρείς να υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα.

Τέλος θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι σε ένα έντονα φυτεμένο ενυδρείο με χαμηλό Kh ακόμη και με ph controler υπάρχουνε μεταβολές στο ph μέσα στο 24αωρο. Προσωπικά μέτρησα μεταβολές έως και 0,2.

Αυτό μπορεί να συμβεί με τον εξής τρόπο:

Π.χ. έχουμε στο ενυδρείο μας ph 6,7 το οποίο ρυθμίζετε με το ph controler. Επειδή τα φυτά είναι πολλά και απαιτητικά καταναλώνουν πολλή CO2 την ημέρα και το ph controler δίνει το απαραίτητο CO2. Το βράδυ όμως όταν δεν χρειάζεται το CO2 το ph controler σταματάει να την παροχή του CO2. Τα φυτά τα ψάρια και η μικροοργανισμοί συνεχίσουν να παράγουν CO2 με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ελαφρός το CO2 και επειδή το KH είναι χαμηλό πέφτει το Ph στο 6,6 το πρωί όταν ξυπνάν τα φυτά αρχίσουν την κατανάλωση του CO2 και το Ph ανεβαίνει στο 6,7 τα φυτά τώρα καταναλώνουν έντονα το CO2 και το ph controler ενεργοποιείται, αλλά έως ότου να κορεστη το νερό με το CO2 δημιουργείτε μια μικρή πτώση του CO2 με αποτέλεσμα το Ph να ανέβει λίγο ακόμή στο 6,8. Αφού διοχετευτεί στο νερό το απαιτούμενο CO2 τότε ξαναπέφτει στο 6,7.

Στο 24αωρο έχουμε δηλαδή ένα Ph 6,7 6,6 6,7 6,8 6,7.

[george hmmy]

Αυτό που ενοχλεί τα ψάρια είναι η μεταβολή από το αλκαλικό στο ξινό νερό. Παράδειγμα μια μεταβολή σε μια μέρα από 6,8 στο 6,5 τα ψάρια δεν θα παραπονεθούνε. Μια μεταβολή όμως από 7,1 σε 6,8 θα την νιώσουν πιο έντονα

Φίλε Χρήστο το είχα διαβάσει αυτό και αλλού και έχω την απορία γιατί συμβαίνει (αν συμβαίνει) αυτό. Προσωπικά δε με πείθει και θα ήθελα τη δική σου άποψη/εκτίμηση.

Το αλκαλικό περιβάλλον σημαίνει ότι υπερτερούν σε συγκέντρωση τα υδροξύλια, όξινο περιβάλλον ότι υπερτερούν σε συγκέντρωση τα υδρογονοκατιόντα. Ουδέτερο όταν οι δύο συγκεντρώσεις είναι ίσες μεταξύ τους. Γιατί όμως δε θεωρείται πρόβλημα μεταβολή του pH από 7.5 στο 7.2 (ή από το 6.8 στο 6.5) ενώ θεωρείται πρόβλημα η μεταβολή από το 7.1 στο 6.8 με δεδομένο ότι οι μεταβολές στις συγκεντρώσεις, που είναι και το ουσιαστικό, είναι ακριβώς ίδιες.

Π.χ. έχουμε στο ενυδρείο μας ph 6,7 το οποίο ρυθμίζετε με το ph controler. Επειδή τα φυτά είναι πολλά και απαιτητικά καταναλώνουν πολλή CO2 την ημέρα και το ph controler δίνει το απαραίτητο CO2. Το βράδυ όμως όταν δεν χρειάζεται το CO2 το ph controler σταματάει να την παροχή του CO2. Τα φυτά τα ψάρια και η μικροοργανισμοί συνεχίσουν να παράγουν CO2 με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ελαφρός το CO2 και επειδή το KH είναι χαμηλό πέφτει το Ph στο 6,6 το πρωί όταν ξυπνάν τα φυτά αρχίσουν την κατανάλωση του CO2 και το Ph ανεβαίνει στο 6,7 τα φυτά τώρα καταναλώνουν έντονα το CO2 και το ph controler ενεργοποιείται, αλλά έως ότου να κορεστη το νερό με το CO2 δημιουργείτε μια μικρή πτώση του CO2 με αποτέλεσμα το Ph να ανέβει λίγο ακόμή στο 6,8. Αφού διοχετευτεί στο νερό το απαιτούμενο CO2 τότε ξαναπέφτει στο 6,7.

Αν είσαι "ψείρας" παίρνεις ελεγκτή pH με δυνατότητα ρύθμισης μέγιστης και ελάχιστης τιμής. Ελέγχεις δηλαδή την παροχή CO2 (μείωση του pH) και μια αεραντλία (αύξηση pH).

Edit: σχετικά με το ερώτημα του φίλου Zorba όλα όσα έχω διαβάσει, ας πούμε ως εγκυρότερα λόγω "παλαιότητας", αναφέρουν πολύ αργή και σταδιακή μεταβολή του pH η οποία (μεταβολή) θα συνοδεύεται οπωσδήποτε από αλλαγή νερού.

Έγινε επεξεργασία 29 Απριλίου 2007 - george hmmy

[Χρήστος]

Φίλε Γιώργο αυτό θα μπορούσε καλλίτερα να μας το απαντήσει ένας ιδικός.

Παρόλο αυτά καταθέτω αυτά που γνωρίζω τα οποία μου τα είχε διηγηθεί κάποτε ένας ιχθυολόγος. Για να γίνει κατανοητό δεν θα προβώ σε χημικές αναλύσεις αλλά θα προσπαθήσω να τα αναλύσω με απλά λόγια για να γίνει κατανοητό από το ευρύτερο κοινό. Στο καθαρό νερό Η2Ο τα μόρια του νερού αποσυνθέτονται σε ιόντα 50% Η+ και 50% ΟΗ- και έχουμε ένα ουδέτερο Ph 7. Ανάλογα τώρα τη θα προστεθεί στο νερό μεταβάλλονται και τα ιόντα. Όταν υπερτερούν τα Η+ έχουμε ξινό νερό, και όταν υπερτερούν τα ΟΗ- έχουμε αλκαλικό νερό.

Τα ψάρια για να προστατέψουνε τα βράγχια τους και γενικά τους βλενοηδής αδένες χρησιμοποιούν διαφορετικούς μηχανισμούς προστασίας και ένας από αυτούς είναι και η μυκοπολησαχαρίδες. Όταν υπερτερούν στο νερό τα Η+ η μυκοπολησαχαρίδες έχουν διαφορετική σύσταση από ότι όταν υπερτερούν τα ΟΗ-. Δηλαδή άλλη δομή έχουν στο όξινο νερό και άλλη δομή στο αλκαλικό

Σε μια πτώση του Ph από 6,8 σε 6,5 το ψάρι πρέπει να προσαρμοστεί εκ νέου στην νέα οσμωτική πίεση και να αλλάξει την ποσότητα και ελαφρός την δομή των μυκοσαχαρίδων. Όταν όμως η μεταβολή του Ph είναι από 7,1 σε 6,8 εκτός από την οσμωτική πίεση που πρέπει να προσαρμόσουν, πρέπει να προσαρμόσουν εκ νέού και της ουσίες που προστατεύουν τους βλενοηδής αδένες (μυκοπολησαχαρίδες) έχουμε δηλαδή μεγαλύτερο στρες προσαρμογής για τα ψάρια.

Το στρες αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε μια υπερπαραγωγή της βλέννας και αυτή με την σειρά της αποτρέπει την απορρόφηση του οξυγόνου από τα βράγχια. Μέχρι να δημιουργηθεί η νέα σύσταση των ουσιών το ψάρι λοιπόν υποφέρει από έλλειψη οξυγόνου και εάν η διαφορές του Ph είναι μεγάλες έχουμε και την καταστροφή των αδένων με αποτέλεσμα των θάνατο του ψαριού.

Φυσικά δεν έχουν όλα τα ψάρια την ίδια ευαισθησία και πολλά εξαρτώνται από την γενική εικόνα του ενυδρείου και της φυσικής καταστάσεις των ψαριών κατά πόσο μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα ή δύσκολα.

Υ.Γ.

Της πληροφορίες αυτές της βρήκα στα κιτάπια μου και έχουν μια παλαιότητα 8 ετών. Και επειδή η επιστήμη προχωράει μπορεί τα παραπάνω γραφώμενα να μην ισχύουν πια η να ισχύουν εν μέρει. Θα με ενδιέφερε να μάθω νεότερα περί αυτού του θέματος.

Αλλά έως ότου μάθω κάτι νεότερο θα είμαι καλλίτερα προσεκτικός στης αλλαγές του νερού από το όξινο στο αλκαλικό και αντίθετα για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.