ocean1 25 Δεκεμβρίου 2016 #1 Share 25 Δεκεμβρίου 2016 (edited) Χρονια πολλα σε ολους . Χριστουγενιατικα εκατσα και ξαναεστησα το μικρο 120 ενυδρειο μου με σκοπο την διασωση του Μητσου Ο Μητσος ειναι ενα γερικο Gresakei που εχω απο δικη μου γεννα απο μωρο . Οι συγκατικοι του τον δειρανε μεχρι θανατου και ηταν σε κακο χαλι χωρις να δεχεται τροφη. Δεν υπηρχε περιπτωση να τον αφησω στην τυχη του και ετσι ξαναεστησα το μικρο μου παροπλισμενο ενυδρειο και του το αφιερωσα ολο δικο του. Προς το παρον δεν δεχεται ακομη τροφη αλλα ειναι καλυτερα και κολυμπαει ξανα . Του εριξα ενα στικακι και παει και τρωει την σκονη που παραγεται απο την διαλυση του στικ στο νερο οποτε θελω να πιστευω οτι ειναι θεμα χρονου να φαει κανονικα (ελπιζω). Και ενα μικρο βιντεο : Έγινε επεξεργασία 25 Δεκεμβρίου 2016 - ocean1 1 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sturm 25 Δεκεμβρίου 2016 #2 Share 25 Δεκεμβρίου 2016 Χρονια πολλα φιλε.Μακαρι να σου παει καλα. Η κοιλια του ειναι πολυ μεσα. Αν ειναι σαρκοφαγο δοκιμασε με σκουληκι κατεψυγμενο η και ζωντανο αν μπορεις. Αυτο θα του ανοιξει την ορεξη.Greetings from the dark side! Link to comment Share on other sites More sharing options...
ocean1 25 Δεκεμβρίου 2016 Author #3 Share 25 Δεκεμβρίου 2016 Επισης φιλε συγχωριανε (μενω και εγω στον Πειραια) , οχι δεν ειναι σαρκοφαγο . Ειναι mbuna απο την λιμνη malawi και ειναι φυτοφαγο . Το παρακολουθω το ψαρι συνεχεια και θελω να πιστευω οτι θα τα καταφερει . Οπως και να εχει σε ευχαριστω . Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnbaggios 28 Δεκεμβρίου 2016 #4 Share 28 Δεκεμβρίου 2016 Μπραβο ωκεανε!Αυτο που εκανες,να στησεις ενα ενυδρειο για ενα ψαρι,λεει πολλα τη στιγμη που καποιοι θα το πετουσαν στο WC.Απ την αλλη πιστευω θα τα καταφερει η σκληροτραχιλη κιχλιδα.Θα με ανυσηχουσε αν την εβλεπα πρησμενη και δεν ετρωγε (Θα φοβομουν για malawi bloat) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Superjay 29 Δεκεμβρίου 2016 #5 Share 29 Δεκεμβρίου 2016 Ρε τον κακομοιρο τον μητσο. ετσι κι τον περιοριζες με μια ''γεννηστρα'' για λιγες μερες δεν θα γινοταν δουλεια? κατι ασχετο. αεραντλια ποια εχεις κι κανει τετοιο πανικο? Link to comment Share on other sites More sharing options...
ocean1 29 Δεκεμβρίου 2016 Author #6 Share 29 Δεκεμβρίου 2016 (edited) Ευχαριστω παιδια για τα καλα σας λογια . Τα νεωτερα: Tο ψαρι συνεχιζει να μην τρωει παρολο που του προσφερω καθε μερα τροφη . Του αφηνω tetra cichlid sticks που ηταν και το αγαπημενο του για καποιες ωρες και στην συνεχεια τα αφαιρω για να μην μεινουν μεσα στο νερο και σαπισουν . Αυτο το κανω καθε μερα 2 φορες . Το ψαρι εχει ηρεμισει και κολυμπαει κανονικα με κανενα σημαδι κοπωσεως και κανενα σημαδι επισης εκτος της μαζεμενης κοιλιας του που να υποδηλωνει παρασιτο ή αρωστια. Εχω δοκιμασει και flake food και επισης δειχνει αδιαφορια . Ολες οι προτασεις δεκτες αν και νομιζω πως ειναι ψυχολογικο το προβλημα . Φιλε johnbaggios δεν υπαρχει περιπτωση να πεταξω ψαρι στην τουαλετα ποσο μαλλον αυτον που τον εχω απο δικη μου γεννα και οχι δεν ειμαι αρωστος φιλοζωος αλλα εκτιμω την ζωη και αν μπορω να κανω κατι να κρατησω ζωντανο ενα ψαρι μου θα το κανω . Φιλε Superjay η γεννηστρα που προτηνεις χρησιμοποιηται για να περιορισω ψαρια επιθετικα βαζοντας τα τιμωρια για καποιες μερες για να στρωσουν χαρακτηρα . Ειναι μια παλια τακτικη που μου την εμαθε φιλος ακουαριστας πολυ παλιος στον χωρο με τις αφρικανικες κιχλιδες και τις περισσοτερες φορες αποδιδει αποτελεσματα αν και οχι παντα ειναι η αληθεια . Α! και η αεραντλια ειναι μια μικρη elite με 2 εξοδους . Το συγκεκριμενο ψαρι ηθελα εξαρχης να το απομονωσω μιας και τον παρενοχλουσαν οι συγκατικοι του. Ο περιορισμος του μεσα στο μεγαλο ενυδρειο δεν θα του εφτιαχνε την διαθεση και την ψυχολογια μιας και τις περισσοτερες φορες σχεδον παντα οι υπολοιποι συγκατικοι κανουν διαρκως επιθεση στο περιορισμενο ψαρι μεσα στο ενυδρειο με αποτελεσμα να βρισκεται παντα σε μια κατασταση αμυνας με οτι αυτο συνεπαγεται για την ψυχολογια του. Αν τελικα την γλιτωσει θα μεινει μονος του και σε μια ιδεατη περιπτωση θα πεθανει απο βαθια γεραματα που ηδη ειναι κοντα σε αυτην την ηλικια . Έγινε επεξεργασία 29 Δεκεμβρίου 2016 - ocean1 2 Link to comment Share on other sites More sharing options...
ocean1 16 Ιανουαρίου 2017 Author #7 Share 16 Ιανουαρίου 2017 Δυστυχως το ψαρι απεβιωσε . Στεναχωρηθηκα ειναι η αληθεια παρολο που δεν ειναι το πρωτο ψαρι που χανω . Τα συναισθηματα αναμικτα , εκανα οτι μπορουσα , μηπως επρεπε να κανω κατι παραπανω ? Τελος παντων ολα μεσα στην ζωη ειναι ακομα και ο θανατος ... Μετεφερα τα μωρα αυλονακαρακια στο 120αρι ενυδρειο που τον κρατουσα . Μαλλον ειχε πειραχθει καποιο εσωτερικο οργανο απο τα χτυπηματα γιατι το ψαρι δεν ειχε καμια εμφανη αρωστια . Καθομαι και κοιταω τωρα τα μωρα , μια καινουργια αρχη , μια καινουργια ζωη . Ο Ζορμπας ρωτησε το αφεντικο " Γιατι να πεθαινουμε ?" . Συγνωμη για το υφος μου αλλα θεωρησα οτι αφου ανοιξα το νημα να ενημερωσω για την καταληξη. 2 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sturm 16 Ιανουαρίου 2017 #8 Share 16 Ιανουαρίου 2017 Ετσι οπως τα πες φιλε. Μια καινουρια ζωη.Greetings from the dark side! Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnbaggios 18 Ιανουαρίου 2017 #9 Share 18 Ιανουαρίου 2017 Τουλαχιστον εχεις την συνειδηση σου ησυχη οτι εκανες οτι καλυτερο μπορουσες!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή κάντε είσοδο για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να προσθέσετε ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Δημιουργήστε ένα νέο λογαριασμό. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Είσοδος