Plesiolebias Altamira - ένα μικρό διαμάντι υπό εξαφάνιση

[Husky_Jim]

Λίγα λόγια γιαυτό το πανέμορφο ψαράκι...

 

Ανακαλύφθηκέ και αναγνωρίστηκε σχετικά πρόσφατα το 2007,από τους Costa & Nielsen και περιγράφηκε στην μελέτη "Taxonomy of the plesiolebiasine killifish genera,Pituna,Plesiolebias and Maratecoara (Teleostei: Cyprinodontiformes: Rivulidae), with descriptions of nine new species".

 

Το σημαντικό για αυτό το μικροσκοπικό ψαράκι (2 εκατοστά+ ουρά) είναι ο βιότοπος του, που δέν είναι άλλος από το νησί Arapujá στην πόλη της Altamira στον Rio Xingu.

Εδώ και περίπου ένα χρόνο το νησί κάηκε και ισοπεδώθηκε βάση σχεδίου λόγο του φράγματος Belo Monte καθώς με την λειτουργία τους φράγματος αυτό θα πλημμυρίσει και θα 'βουλιάξει' μέσα στον Rio Xingu.

 

Το άλλοτε καταπράσινο νησί αυτήν την στιγμή είναι μία έκταση με αποκαίδια...

 

Εδώ μία φωτό του Marc Sabaj Perez από το iXingu από τις φωτιές...

 

 

Εδώ και το πώς είναι το νησί στην πρόσφατη μας εξερευνητική αποστολή....Μόνο κάποιοι θάμνοι έχουν φυτρώσει και σύντομα και αυτοί θα πνιγούν μέσα στα νερά του ποταμού....

 

 

Πάμε να δούμε όμως αυτό το υπέροχο ψαράκι μέσα από δύο φωτό του F.Vermeulen http:\\itrainsfishes.net

 

Αρσενικό Plesiolebias Altamira:

 

 

Θυληκό Plesiolebias Altamira:

 

 

Τα ψαράκια αυτά στο χόμπι μας όχι μόνο για την σπανιότητα τους, αλλά και για το μέγεθος αλλά και τον μεγάλο χρόνο επώασης των αβγών που μπορεί να είναι από 6 έως 9 μήνες απευθύνονται κυρίως σε έμπειρους χομπίστες που έχουν δουλέψει αρκετά με killifish Νοτίου Αμερικής και ειδικά με μικροσκοπικά είδη που έχουν αυξημένες ανάγκες στο μεγάλωμα των μικρών.

Παρόλο τον μεγάλο χρόνο επώασης συνήθως τα αβγά τους είναι γόνιμα με αρκετά καλό ποσοστό επώασης.

 

Τί γίνετε όμως με την διατήρηση του είδους?

 

Το πανεπιστήμιο του Para στην Altamira (UPFA) στην μονάδα αναπαραγωγής έχουν περίπου 50 ψάρια τα οποία διέσωσαν από το νησί, που όμως δέν τους έχουν δώσει παρά ελάχιστα αβγά μέχρι τώρα, και ο χρόνος δυστυχώς 'τελειώνει' λόγο του σύντομου χρόνου ζωής που έχουν.

Τις ημέρες λοιπόν που ήμασταν στο πανεπιστήμιο και αναδιαμορφώσαμε τα ενυδρεία για τις αναπαραγωγές των πλέκο έψαξα και βρήκα την φοιτήτρια που τα είχε αναλάβει.

Από την μικρή μας συζήτηση, τις δυσκολίες στην μετάφραση αλλά και τα ενυδρεία που αντίκρυσα μου ήταν σαφές ότι δέν υπήρχε εμπειρία στην αναπαραγωγή των ψαριών αυτών και δυστυχώς σύντομα τα ψάρια θα χανόντουσαν μιάς και ήταν όλα μαζί σε ένα ενυδρείο....Αυτός φυσικά ήταν και ο λόγος που ήμασταν εκεί, να ανταλλάξουμε απόψεις και να προσφέρουμε τις γνώσεις μας σαν χομπίστες στην αναπαραγωγή των ψαριών, βοηθώντας τους επιστήμονες και ενώνοντας 'τους κρίκους' στην αλυσίδα του κύκλου της ζωής των ψαριών, μιάς και οι επιστήμονες βλέπουν τα ψάρια περισσότερο 'σε βάζα' και όχι εν ζωή.

Αυτό είναι κάτι που γίνετε πρώτη φορά και το πανεπιστήμιο εκεί 'δικαιούται' ένα μεγάλο μπράβο!

 

Έτσι λοιπόν πήρα 'λευκή επιταγή' να κάνω ότι νομίζω και με την βοήθεια τους φίλου μου Marcel Leider φτιάξαμε νέα ενυδρεία και χωρίσαμε τα ψάρια σε χαρέμια.

Το setup των ενυδρείων ήταν με αερόφιλτρο, bare bottom, με κομμάτια από πλακάκια/τούβλα για να κρύβονται οι θυληκές, κομμάτια από Egeria Densa και φυσικά βαζάκια με τύρφη, ακριβώς όπως έχω δείξει στα άλλα μου πόστ σε βίντεο για τα Nothobranchius Guentheri.

 

Δυστυχώς δέν έχω φωτό από τα ενυδρεία αλλά κάποιες κακές φωτό από το κινητό του φίλου Marcel όταν χωρίζαμε τα ψάρια, γιατί όλα έγιναν σε χρόνο ρεκόρ για να προλάβουμε την αποστολή της επόμενης ημέρας...

 

 

Και μόλις σε λίγες εβδομάδες με χαρά σας ανακοινώνω τα πρώτα αποτελέσματα.....!!!!!!!!

 

Σήμερα με ενημέρωσαν από την μονάδα αναπαραγωγής ότι μόλις σε μία εβδομάδα συνέλεξαν 24 αβγά από το πρώτο ενυδρείο και 6 με 10 αβγά από το κάθε ένα από τα υπόλοιπα!!!

 

Μιά ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία και μιά αχτίδα φωτός για την διατήρηση αυτού του ψαριού...μακάρι να υπήρχε βέβαια και ο βιότοπος του....

 

Τους συμβούλεψα να αφήνουν πλέον την τύρφη και να ελέγχουν για αβγά ανά δύο εβδομάδες έτσι ώστε να μήν στρεσάρουν συχνά τα ψάρια....

 

Το χόμπι μας μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά και αυτό είναι μιά τρανή απόδειξη!!!Θα σας ενημερώνω με τις εξελίξεις μιάς και έχουμε και καλά νέα από τις αλλαγές που κάναμε στα πλεκοενυδρεία.....!!!!

 

 

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ...και όχι το ποιός 'την έχει μεγαλύτερη'...'την γνώση'....

[argy1]

Πολλα μπραβο Δημητρη!!!

[TAN]

 

Το χόμπι μας μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά και αυτό είναι μιά τρανή απόδειξη!!!Θα σας ενημερώνω με τις εξελίξεις μιάς και έχουμε και καλά νέα από τις αλλαγές που κάναμε στα πλεκοενυδρεία.....!!!!

 

 

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΟΜΠΙ...και όχι το ποιός 'την έχει μεγαλύτερη'...'την γνώση'....

 

Μέσα σε αυτές τις λεξεις κρύβετε και όλη η αλήθεια απλά και λιτά...

[niknik]

Πολλα μπραβο και απο μενα.

[Husky_Jim]

Το θέμα δέν το άνοιξα για τα μπράβο (άν και είναι καλοδεχούμενα ) αλλά για να φτιάξω ένα μικρό προφίλ του ψαριού αυτού και μέσω της ιστορίας του να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε πού μπορούμε να βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο του, μέσα από το υπέροχο χόμπι μας τους υδρόβιους οργανισμούς και τους βιοτόπους που καταστρέφονται γύρω μας καθημερινά με ανεξέλεγχτους ρυθμούς!

[argy1]

Ο στοχος φανταζομαι ειναι η οσο το δυνατον μεγαλυτερη αναπαραγωγη και διατηρηση ψαριων.Οταν ειναι ετοιμα τα παιδια και μπορουν να μας στειλουν αυγα εγω πολυ ευχαριστως να διατηρησω καποια και με την σειρα μου να τα αναπαραγω και να τα μοιρασω σε χομπιστες.Οσο περισσοτεροι εχουμε τοσο μεγαλυτερη ασφαλεια θα υπαρχει ωστε να μην χαθει το ειδος.

[Husky_Jim]

Ο στοχος φανταζομαι ειναι η οσο το δυνατον μεγαλυτερη αναπαραγωγη και διατηρηση ψαριων.Οταν ειναι ετοιμα τα παιδια και μπορουν να μας στειλουν αυγα εγω πολυ ευχαριστως να διατηρησω καποια και με την σειρα μου να τα αναπαραγω και να τα μοιρασω σε χομπιστες.Οσο περισσοτεροι εχουμε τοσο μεγαλυτερη ασφαλεια θα υπαρχει ωστε να μην χαθει το ειδος.

Η εξαγωγή τους από Βραζιλία απαγορεύεται αλλά θα μας δώσουν άδεια για την βοήθεια που προσφέραμε...είναι μιά χρονοβόρα διαδικασία που ελπίζω να έχει αίσιο τέλος...

[argy1]

Ας ελπισουμε να τα καταφερουν και μετα θα προσπαθησουμε να κανουμε οτι μπορουμε και εμεις με την σειρα μας.

 

Οπως ειπες και εσυ το καλυτερο θα ηταν το σπιτι τους αλλα αφου αυτο δεν γινεται τουλαχιστον ας προσπαθησουμε οι χομπιστες να τα διατηρησουμε σαν ειδος.

Ετσι κι αλλιως ενυδρεια εχουμε και το χομπυ μας το κανουμε,ας κανουμε και κατι καλο,και στην τελικη ειναι πανεμορφα ψαρια!

[Husky_Jim]

Μετά από το πόστ του Κωνσταντίνου για τα κίλλιφις θυμήθηκα αυτό το πόστ....

Τα συγκεκριμένα ψάρια δυστυχώς τα έχασαν στο πανεπιστήμιο μαζί και τα αυγά και τους απογόνους μετά από κάποιους μήνες....Το νησάκι τους, Ilho do Arapuja μετά από την πλήρη λειτουργία του φράγματος Belo Monte είναι πλέον πλημμυρισμένο σχεδόν στο 100%. Το συγκεκριμένο είδος βρέθηκε και αλλού στον ποταμό σε άλλο σημείο, αλλά ο πληθυσμός αυτός χάθηκε για πάντα...

Από την πλευρά μου έκανα ότι μπορούσα...δέν ήταν αρκετό δυστυχώς.....😪😪😪