Tropheus Moorii Moliro

[AfricaTeam]

 

 

(Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από τον χρήστη Δίας)

 
Επιστημονικό Όνομα: Tropheus Moorii Moliro
Κοινές Ονομασίες:
Ελληνικό Όνομα:
Γενική κατηγορία: Cichlids
Κλάση: Perciformes
Οικογένεια: Cichlidae

Γένος: Tropheus

Μέγεθος: Φτάνουν τα 14 εκατοστά μήκος μαζί με την ουρά.

Βιότοπος: Ενδημικό είδος της λίμνης Tanganyika.Ζει σε βραχώδεις περιοχές με άμμο και σε μεγάλα βάθη.

Συντήρηση στο ενυδρείο
PH: 7,8 - 9 (Ιδανικά: 8.5
KH: 14 - 20°dKH
GH: 12 - 20°dGH
Θερμοκρασία: 24 - 27 °C (Ιδανικά: 26 °C)

Λίτρα: Η αυξημένη επιθετικότητα προς τα ψάρια του είδους τους, μας υποχρεώνει να τα φιλοξενούμε σε μεγάλες ομάδες. Τα ελάχιστα λίτρα και το ελάχιστο μήκος που απαιτείται, ποικίλει μεταξύ των συγγραφέων. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Dr. Ad Konings ως ελάχιστο όριο ορίζονται τα 500 λίτρα και τα 150 εκατοστά μήκος. Τονίζεται επίσης ότι κάθε αρσενικός πρέπει να έχει την δική του συστάδα από πέτρες, η οποία να απέχει από του άλλου 30 εκατοστά. Αντίθετα ο Georg Zurlo αναφέρει τα 120 εκατοστά ως μήκος εισόδου. Συνδυάζοντας την βιβλιογραφία με εμπειρικές αναφορές, μπορούμε να καταλήξουμε στα 150 εκατοστά ως ελάχιστο μήκος εισόδου για μια ομάδα των 20 ατόμων.

Κοινωνική συμπεριφορά: Τα ψάρια αυτά πρέπει να κρατούνται σε ομάδες άνω των 15 ψαριών, καθώς ζουν σε κοπάδια, αλλά αυτό τα κάνει να μετριάζουν την επιθετικότητα τους. Επιπρόσθετα, λόγω της περιοχικότητας που μπορεί να αναπτύξουν,καλό είναι να μπαίνουν όλα μαζί από την αρχή, και όχι σταδιακά. Αν πρέπει στη συνέχεια να προστεθεί κάποιο ψάρι, καλό θα ήταν να μπει σε νεαρή ηλικία, και όχι μόνο ένα , αλλά από δύο και πάνω, και για μερικές μέρες να είναι υπό παρακολούθηση.  Αν υπάρξει τσακωμός μεταξύ αρσενικών για την κυριαρχία του ενυδρείου, και υπάρξει τραυματίας ηττημένος τότε πρέπει να δράσουμε άμεσα και να τον απομακρύνουμε από το ενυδρείο.

Διαχωρισμός φύλου: Είναι δύσκολο να διαχωρίσουμε το φύλο των ψαριών αυτών. Τα ψάρια του είδους αυτού, κατά την νεαρή τους ηλικία παρουσιάζουν ένα πρασινωπό χρώμα και κατά την ενηλικίωση τους αρχίζουν και αποκτούν το κόκκινο χρώμα τους το οποίο είναι ιδιαίτερα εμφανές στα πτερύγια τους..
Διαχωρισμός μπορεί να γίνει, παρατηρώντας κάποια σημάδια που έχουν τα δύο φύλα του είδους αυτού, όμως σίγουρη ταυτοποίηση φύλου μπορεί να γίνει από τα γεννητικά του όργανα.Αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει από κάποιον ειδικό.

Διακόσμηση ενυδρείου: Είναι πετρόψαρα, γι'αυτό ο διάκοσμος του ενυδρείου θα πρέπει να αποτελείται κυρίως από πέτρες. Επίσης, καλό υπόστρωμα για τα ψάρια αυτά είναι η άμμος. Ιδιαίτερα καλή είναι η άμμος θαλάσσης ή ο αραγωνίτης,ο οποίος μπορεί να ανεβάσει το ph και τις σκληρότητες του νερού.
Επιπρόσθετα, τα tropheus αγαπάνε τα δυνατά ρεύματα, γι'αυτο απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει καλή κυκλοφορία στο ενυδρείο μας, που να διασφαλίζει καλή οξυγόνωση και καθαριότητα.


Ζώνη Κολύμβησης: Κινούνται κυρίως στον βυθό αλλά και στις ενδιάμεσες ζώνες.

Διατροφή: Είναι φυτοφάγα, γι'αυτό η διατροφή τους πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά σε φυτικές τροφές. Ιδιαίτερα ελκυστική για αυτά είναι η σπιρουλίνα που μπορεί να περιέχεται σε μερικές τροφές του εμπορίου. Τα ψάρια αυτά είναι επιρρεπή στο bloat (μια ασθένεια των αφρικάνικων κιχλίδων), γι'αυτό η διατροφή τους θα πρέπει να είναι ισορροπημένη. Η διατροφή τους με ζωική πρωτεΐνη, αλλά και η υπερκατανάλωση σπιρουλίνας μπορεί να προκαλέσει την προαναφερθείσα ασθένεια.


Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Περίπου 10 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Μπορούν να συμβιώσουν σχεδόν με όλα τα είδη tropheus, εκτος  αν ειναι της ιδίας οικογενείας, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να αυξηθούν τα λίτρα συντήρησής τους. Εκτός από τα tropheus, οι συγκάτοικοι τους, θα πρέπει να προσδιορίζονται ανάλογα με τον χαρακτήρα του ψαριού, με τις διατροφικές τους συνήθειες και το μέγεθος.
Ιδανικοί συγκάτοικοι είναι τα γένη της οικογένειας julidochromis, eretmodus Και tanganicodus.

Υποείδη και υβρίδια: Σύμφωνα με τον Dr. Ad Konings, η ομάδα των Tropheus αποτελείται από 8 είδη: Tropheus Moorii, Tropheus Annectens, Tropheus Duboisi, Tropheus Brichardi, Tropheus sp. “black”, Tropheus sp. “red”, Tropheus sp.“Mpimbwe”, και Tropheus sp. “Ikola”. Μέσα σε κάθε είδος υπάρχουν διαφορετικές ποικιλίες σύμφωνα με τη γεωγραφική θέση στην οποία ζούν. Όταν φιλοξενούμε παραπάνω από μία ομάδα στο ενυδρείο μας, πρέπει να επιλέγουμε μία από κάθε είδος. Για παράδειγμα, αν βάλουμε μια ομάδα Τ. duboisi με μια ομάδα Τ. moorii δεν θα έχουμε πρόβλημα. Αν όμως βάλουμε δύο διαφορετικές ποικιλίες από το είδος των Τ. moorii, το πιθανότερο είναι να υβριδίσουν.

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Πρόκειται για στοματοεπωάζουσα κιχλίδα όπου ζευγαρώνει σε απομονωμένα σημεία του ενυδρείου. Η περίοδος επώασης διαρκεί περίπου 30 ημέρες και σε κάθε γέννα προκύπτουν περίπου 20 μικρά. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι σε αντίθεση με άλλες κιχλίδες, δεν συνιστάται η απομάκρυνση του θηλυκού σε ξεχωριστό ενυδρείο καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην γίνει αποδεκτό όταν επιστρέψει πίσω στο ενυδρείο και πιθανότατα να κυνηγηθεί πολύ έντονα.
 
Γενικές πληροφορίες: Η ομάδα των tropheus, στην οποία ανήκει το Tropheus duboisi είναι από τα πιο ενδιαφέροντα ψάρια της λίμνης Τανγκανίκα. Η έντονη επιθετικότητα που εμφανίζουν καθώς και το γεγονός ότι απαιτούν πολύ καθαρό νερό δίνει την εντύπωση ότι είναι απαγορευτικά για αρχάριους. Σίγουρα δεν είναι από τα ψάρια που συγχωρούν τα λάθη αυτού που τα φιλοξενεί, αλλά αν τηρηθούν κάποιοι βασικοί κανόνες δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Καθαρό νερό, μικρά και συχνά γεύματα με τροφές υψηλής ποιότητας και πολύ σταθερές συνθήκες είναι αυτά που χρειάζονται και η ανταμοιβή από την μοναδική τους συμπεριφορά είναι δεδομένη.