Διατήρηση γαρίδων C.R.S. (Crystal Red Shrimp)

[klipitiklopos]

Διατήρηση γαρίδων C.R.S. (Crystal Red Shrimp)

 

Αφορμή για αυτό το άρθρο, στάθηκε η ελλιπής πληροφόρηση στην Ελλάδα γύρω από τις συνθήκες  που απαιτεί αυτό το είδος για να το διατηρήσει κανείς στο ενυδρείο του.

Πρόκειται λοιπόν για το είδος Caridina cantonensis sp. που δεν υπάρχει στην φύση,  και δημιουργήθηκε από επιλεκτικές αναπαραγωγές γαρίδων του ίδιου είδους αλλά με χρωματικές παραλλαγές του άσπρου και μαύρου (Crystal  Black Shrimp), που συναντώνται και στην φύση.

 

Οι CRS λοιπόν χαρακτηρίζονται από λωρίδες κόκκινου και άσπρου χρώματος που ανάλογα το πόσο έντονα είναι αυτά τα χρώματα, αλλά και οι παραλλαγές των σχημάτων αυτών  των λωρίδων καθορίζουν και το λεγόμενο "grade", δηλαδή το πόσο σπάνιες, όμορφες, αλλά και ευαίσθητες είναι. Περισσότερα εδώ: http://www.planetinverts.com/crystal%20red%20shrimp%20grading%20guide.html

Είναι ένα είδος που δεν συστήνεται σε νέους η άπειρους χομπιστες αν δεν προϋπάρξουν κάποιες συνθήκες γιατι θα εχει επιπτωσεις να χαθουν ενδεχομενα οι γαριδες, κοπος, αλλα και χρηματα δεδομενου οτι ειναι ακριβες στην αγορα τους , αλλα και το κόστος συντήρησης μπορει να αποδειχθεί υψηλό.

 

ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΝΕΡΟΥ

Ξεκινωντας με τις παραμετρους του νερου που απαιτουν, θα ελεγα τα εξης:

Αμμωνια (NH3-NH4) - πρεπει οπωσδηποτε να ειναι μηδεν! Δεν ανεχονται ουτε κορυφωσεις (ammonia spikes)  που μπορει να ωφειλονται σε ανακάτεμα του χαλικιού.

Νιτρώδη άλατα(Νο2) - πρεπει επίσης να ειναι μηδεν!

Τα δυο παραπάνω απαιτουν ένα καλά στρωμένο φίλτρο.

Νιτρικά άλατα (Νο3) - μπορούν να ανεχθούν το πολύ ως 20ppm, αλλα όχι για μεγάλο διάστημα, ένα ποσοστό 5 το πολύ 10ppm θεωρείται ικανοποιητικό.

Αυτό προϋποθέτει συχνές αλλαγές νερου με ίδιες παραμετρους  αλλα για αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω, δηλαδή την προετοιμασία του νερου της αλλαγής.

Ένα τυπικό ποσοστό ειναι εβδομαδιαία 20% ως 30%, αλλα ειναι προτιμότερες συχνές αλλαγές μικρότερης κλίμακας, παρά αραιές και μεγάλης κλίμακας γιατι αυτό μπορει να τις στρεσάρει.

Θερμοκρασία - 21-25 βαθμοί.

Ph - Τις έχω διατηρήσει μέχρι και 5,2 σαν κάτω όριο, και προς τα επάνω καλό ειναι να μην ξεπεράσει το 6,8.

Κh - πρεπει να ειναι 0 το πολύ 1 μονάδες.

Gh - πρεπει να ειναι μεταξύ 5 και 6 μονάδων.

Τ.D.S. (Total dissolved solids) -130-150 - Δείχνει την αγωγιμότητα του νερου που προκύπτει από το σύνολο των οργανικών και ανόργανων στερεών που ειναι διαλυμένα στο νερό, και θα πρεπει να προμηθευτούμε έναν μετρητή για αυτήν την δουλειά, που δεν ειναι ακριβός.

 

Για να πετύχουμε αυτές τις τιμές, ειναι απαραίτητο να έχουμε φίλτρο αντίστροφης όσμωσης, το οποίο αφαιρεί σχεδόν όλα τα συστατικά του νερου, το μετατρέπει δηλαδή σε ένα ουδέτερο και "νεκρό" νερό, για να μπορέσουμε στην συνέχεια να προχωρήσουμε στην ανασύσταση του στις παραπάνω παραμετρους, να το φέρουμε δηλαδή στις παραμετρους που απαιτουν αυτές οι γαριδες.

 

Κάποιοι χομπιστες θεωρούν πως αυτό ειναι περιττό, και πως μπορούν να διατηρηθούν άνετα και σε νερό βρύσης, και μάλιστα με αλλα είδη όπως ψάρια η άλλες γαριδες όπως η πιο κοινή η red cherry.

H απάντηση ειναι οπωσδηποτε όχι!

Αν θέλουμε να λεγόμαστε χομπιστες και νοιαζόμαστε για την σωστή διαβίωση των ζωντανών που φιλοξενούμε, και όχι απλά την επιβίωση τους χρειάζεται να "φτιάξουμε" τις σωστές συνθήκες, άλλωστε δεν θα επιβιώσουν για πολύ σε νερό "βρύσης".

 

Το νερό λοιπόν που παίρνουμε από το φίλτρο της αντίστροφης όσμωσης εχει σχεδόν μηδενικές σκληρότητες, και ένα ph που πλησιάζει το ουδέτερο έως ελαφρά όξινο.

Τώρα ειναι η στιγμή να ανεβάσουμε την γενική σκληρότητα στις 5-6 μονάδες, αλλα ταυτόχρονα να κρατήσουμε την ανθρακική σκληρότητα κοντά στο μηδεν!

 

MINERAL GH+ - ANAΣΥΣΤΑΣΗ ΝΕΡΟΥ.

Σε αυτό μας βοηθούν διάφορα έτοιμα σκευάσματα που έχουν παρασκευαστεί για αυτήν την δουλειά, και υπάρχουν πλέον αρκετά.

Έχω χρησιμοποιήσει το Mosura mineral plus http://www.theshrimptank.com/water-conditioners/mosura-mineral-plus-ultra/, το οποίο κάνει μεν καλή δουλειά, αλλα έρχεται λίγο ακριβά.

 

Αργότερα δοκίμασα το "Βee Shrimp Mineral Gh+" το οποίο βγαίνει και σε συσκευασία κιλού και συμφέρει περισσότερο αν ειδικά έχουμε αποφασίσει να ασχοληθούμε για καιρό με αυτές τις γαριδες, και το βρήκα εδώ: http://www.garnelenhaus.de/en/water-care/minerals/saltyshrimp-bee-shrimp-mineral-gh-1000g.html

Εχει οδηγίες στην ετικέτα, για την δοσολογία και τον τρόπο χρήσης, αλλα περιέχει και  στο εσωτερικό ένα πλαστικό κουταλάκι-δοσομετρητη.

Ειναι σε μορφή σκόνης, και χρειάζεται προσοχή να μην πάρει υγρασία γιατι πετρώνει.

Όχι οτι καταστρέφεται, αλλα μειώνονται οι ιδιότητες του.

 

Το σωστό ειναι να υπολογίσουμε την ποσότητα που θα χρειαστεί για να φτάσει το νερό -ανάλογα με τα λίτρα του ενυδρείου και της αλλαγής - σε μια σκληρότητα 5-6 ppm και ένα TDS γύρω στα 135ppm, και το ρίχνουμε στο βαρέλι που θα προετοιμάσουμε το νερό της αλλαγής, αλλα εχει ένα μειονέκτημα: κάποια μικρή ποσότητα της σκόνης δεν διαλύεται, και παραμένει μέσα στο βαρέλι.

 

Εγώ το χρησιμοποιώ ως εξης: βάζω την ποσότητα της σκόνης σε ένα μικρό σεικερ, με νερό όσμωσης μέχρι την μέση, το κλείνω καλά, και το κουνάω μέχρι να διαλυθεί το περισσότερο.

Όταν αρχίσω να ρίχνω το νερό της αλλαγής στο ενυδρείο, ρίχνω τμηματικά το περιεχόμενο του σεικερ στο ενυδρείο σε σημείο που δεν βρίσκονται γαριδες, και όταν προστεθεί όλο το νερό της αλλαγής, ξεπλένω το σεικερ μέσα στο ενυδρείο ώστε να πέσουν τα αδιάλυτα κομμάτια μέσα, και μάλιστα βλέπω τις γαριδες να μαζεύονται και να το τρώνε!

 

Περιμένω κανένα 10λεπτο να ενσωματωθεί τελείως στο νερό του ενυδρείου, και επαληθεύω την σκληρότητα κάνοντας μέτρηση με τον μετρητή tds προσέχοντας να ειναι μέσα στα πλαίσια, η ακόμα καλύτερα ακριβώς στην τιμή που είχε πριν την αλλαγή.

Μια μέτρηση της γενικής σκληρότητας για επαλήθευση είναι καλό να γίνει.

 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΝΕΡΟΥ ΑΛΛΑΓΗΣ

Ειναι απαραίτητο να προετοιμάσουμε το νερό της αλλαγής σε ένα βαρέλι, αφ'ενος γιατι η παροχή του φίλτρου της αντίστροφης όσμωσης ειναι πολύ αργή και θα καθυστερήσει να γεμίσει το ενυδρείο, αφ' έτερου γιατι θα πρεπει οπωσδηποτε να ειναι στην ίδια θερμοκρασία με αυτό του ενυδρείου.

 

Για να γίνει λοιπόν αυτό, θα περιγράψω τι έχω κάνει εγώ:

Γεμίζω το βαρέλι με νερό από το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης.

Μετά αφού έχω τοποθετήσει μέσα στο βαρέλι έναν θερμαντήρα σαν και αυτόν που χρησιμοποιούμε στο ενυδρείο αλλα μεγαλύτερης ισχύος, για να ζεστάνει το νερό πιο γρήγορα, τον βάζω στην πρίζα, και με μια αντλία που έχω τοποθετήσει μέσα στο βαρέλι, ξεκινάω να το ανακατεύω, έχοντας βουτηγμένο τον αισθητήρα ενός ψηφιακού θερμομέτρου - το οποίο ειναι καλιμπραρισμενο στην ίδια θερμοκρασία με του ενυδρείου - μέσα στο νερό του βαρελιού, για να μπορώ να βλέπω την άνοδο της θερμοκρασίας.

 

Όταν φτάσει ακριβώς στην θερμοκρασία του ενυδρείου, είμαι πλέον έτοιμος για την αλλαγή.

Ειναι σημαντικό το νερό της αλλαγής να μην πέφτει με ορμή μέσα στο ενυδρείο, και για να μην ειναι γρήγορες οι οποίες αλλαγές, αλλα και για να μην ανακατευθεί ο βυθός κάτι που ίσως βλάψει τις γαριδες.

 

Στο νερό της αλλαγής δεν  χρειάζεται να προσθέσουμε αντιχλωριο, μιας και το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης  αφαιρεί το χλώριο μέσω των προφιλτρων.

 

ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΝΕΡΟΥ

Αν επιλέξουμε να στήσουμε από την αρχή το ενυδρείο με τις παραμετρους για CRS, τα πράγματα είναι απλά, γεμίζουμε το ενυδρείο με νερό από το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης, υπολογίζουμε την ποσότητα του mineral για τα λίτρα μας και αφού έχουμε βάλει σε λειτουργία το φίλτρο, ξεκινάμε το στρώσιμο με τις μεθόδους που περιγράφονται σε άλλες κατηγορίες του φόρουμ.

 

Αν όμως έχουμε ήδη ένα ενυδρείο που λειτουργούσε με άλλους κατοίκους και θέλουμε να το κάνουμε κατάλληλο για να φιλοξενήσει CRS, θα πρεπει να ακολουθήσουμε διαφορετική διαδικασία.

 

Σε αυτήν την περίπτωση κύριο μέλημα μας είναι να μην "σκοτώσουμε" την βιολογία του φίλτρου, αλλα και αυτή που εχει δημιουργηθεί στο υπόστρωμα, τις πέτρες κ.λ.π.

Σε αυτήν την περίπτωση αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι το ενυδρείο λειτουργούσε με νερό βρύσης, θα πρεπει να ξεκινήσουμε να κάνουμε αλλαγές νερου με ποσοστό 70% νερό βρύσης και 30% νερό φίλτρου αντίστροφης όσμωσης, για δυο εβδομάδες.

 

Μετά από αυτό το διάστημα, συνεχίζουμε με αλλαγές 50-50% για άλλες δυο εβδομάδες.

 

Στο τέλος αλλάζουμε την ποσόστωση σε 30% νερό βρύσης, και 70% νερό φίλτρου αντίστροφης όσμωσης, για άλλες 2 εβδομάδες.

 

Στο διάστημα αυτό κάνουμε μετρήσεις και θα πρεπει να έχουν αρχίσει να πέφτουν οι σκληρότητες, και για την συντήρηση της βιολογίας μέσω της παραγωγής αποβλήτων μπορούμε να έχουμε αρκετά σαλιγκάρια που θα φροντίζουμε βέβαια να τα ταΐζουμε.

 

Στο τέλος και αυτών των δυο εβδομάδων, ξεκινάμε με αλλαγές εξ ολοκλήρου με νερό από το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης, προσθέτοντας τόσο mineral, ώστε να πετυχαίνουμε συνολικά στο νερό του ενυδρείου μετά την αλλαγή μια σκληρότητα γύρω στα 5-6 ppm.

 

Όταν το ph θα εχει πέσει στα επιθυμητά επίπεδα αλλα και οι σκληρότητες, κάνουμε μια σειρά από μετρήσεις για να είμαστε σίγουροι ότι όλα πάνε καλά, δηλαδή αμμωνίας, νιτρωδών, και νιτρικών αλάτων, και αν όλα πάνε καλά είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τις πρώτες μας γαριδες μιας και έχουμε προσαρμόσει την υπάρχουσα βιολογία φίλτρου και ενυδρείου στις νέες επιθυμητές παραμετρους.

 

ΕΠΙΛΟΓΗ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ - ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ

Ειναι γνωστό πως όσο μεγαλύτερο ειναι ένα ενυδρείο, τόσο πιο δύσκολα αλλάζουν οι συνθήκες και οι παράμετροι του νερου λόγω του μεγάλου όγκου του.

Με γνώμονα λοιπόν αυτό, όσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα!

Θα μου πείτε, και να σκλαβώσω ένα μεγάλο ενυδρείο για κάτι τόσα δα πλάσματα;

Η απάντηση ειναι οπωσδηποτε ναι και θα μας αποζημιώσει.

Αν πρόκειται να διαθέσουμε ένα τόσο σεβαστό ποσό (ειδικά αυτήν την εποχή που γράφεται το άρθρο) για την αγορα των γαρίδων, τότε αξίζει να διαθέσουμε και ένα σωστό σπίτι για αυτές.

 

Σαν κατώτερο όριο θα επέλεγα τα 80 λίτρα, και προς τα πάνω δεν υπάρχει περιορισμός βέβαια.

Το σκεπτικό είναι το εξης: όπως ανέφερα και πιο πάνω, σε ένα μικρό ενυδρείο είναι εύκολο να αλλάξουν οι συνθήκες λόγω του μικρού όγκου του νερου, και ένας άπειρος χομπιστας δεν κατανοεί γρήγορα τα συμπτώματα μέχρι που είναι συνήθως αργά.

 

Υπάρχουν έμπειροι χομπιστες που τις φιλοξενούν και σε 40 λίτρα, ίσως και λιγότερα, αλλα ξέρουν ακριβώς τι κάνουν και πώς να ερμηνεύσουν τα σημάδια που μας δίνει το ενυδρείο και οι κάτοικοι του. Δεν το εννοώ καθόλου απαξιωτικα, είναι όμως η αλήθεια, το μεγάλο ενυδρείο συγχωρεί πιο εύκολα τα λάθη μας και μας δίνει τον χρόνο να αντιδράσουμε, το μικρό όχι.

 

Προσωπικά προτιμώ το μαύρο χαλίκι για τον βυθό, γιατι κάνει πολύ όμορφη αντίθεση με τα χρώματα των γαρίδων αλλα και των φυτών που θα πρεπει οπωσδηποτε να υπάρχουν.

Με την διάφορα όμως οτι η επιλογή τους θα πρεπει να γίνει με προτεραιότητα στις γαριδες, θα πρεπει δηλαδή να επιλέξουμε εύκολα φυτά, αφ'ενος γιατι οι γαριδες δεν συμπαθούν το δυνατό φως, αλλα ουτε και τα λιπάσματα.

 

Τα εύκολα φυτά μπορούν μια χαρά να τραφούν από τα ιχνοστοιχεία που περιέχει το mineral και μόνο με αυτά.

Έχω διατηρήσει με CRS πολλά φυτά, εύκολα και αλλα λιγότερο εύκολα όπως:

 

Alternanthera reineckii 'mini

Anubia nana

Bolbitis heudelotii

Blyxa japonica

Cryptocoryne crispatula

Cryptocoryne wendtii green

Crinum calamistratum

Echinodorus 'Vesuvius'

fissidens fontanus

Hemianthus micranthemoides

Hemianthus monte carlo

Heteranthera zosterifolia

Hydrocotyle leucocephala

Hygrophila corymbosa 'Angustifolia'

Hygrophila carymbosa siamensis

Hygrophila difformis

Hygrophila pinnatifida

Hygrophila tripartita

Java fern

Java fern windelov

Limnophilla aromatica

Limnophilla sessiliflora

Ludwigia arquata

Ludwigia perennis

Ludwigia rosanervig

Ludwigia reppens rubin

Lobelia cardinalis

Pelia

Pogostemon erectus

Pogostemon helferi

Pogostemon octopus

Sagitaria subulatta

και αρκετά είδη Moss.

Όπως βλέπετε οι επιλογές ειναι πολλές και μπορούμε κάλλιστα να έχουμε ένα καταπράσινο ενυδρείο.

Μπορει να ειναι και αλλα φυτά κατάλληλα, όμως αυτά έχω δοκιμάσει εγώ τουλάχιστον μέχρι αυτήν την στιγμή που γράφεται το άρθρο.

 

Πέρα όμως από την ομορφιά, τα φυτά θα ειναι και ένας πολύτιμος σύμμαχος μας στην ποιότητα του νερου απορροφώντας νιτρικά άλατα, αλλα και δημιουργώντας infusoria ειδικά αν έχουμε κάποιες moss, για να κρύβονται τα νεογέννητα αλλα και να τρέφονται.

 

Επίσης καλύτερα να αποφύγουμε φυτά που θα μας οδηγήσουν ίσως σε ξεριζώματα για να ελέγξουμε την εξάπλωση τους, και αυτά ειναι όσα πετάνε runners που τρέχουν σε όλη την επιφάνεια του βυθού και δημιουργώντας νέα φυτά, όπως η sagittaria subulatta, οι vallisneria και αλλα.

 

Γενικά δεν πρεπει να ανακατεύουμε το χαλίκι γιατι μπορει να σκοτώσει τις γαριδες  μας  και ένα στιγμιαίο ammonia spike.

 

Ένας άλλος λόγος που δεν πρεπει να επιλέξουμε δύσκολα φυτά, ειναι η ανάγκη τους για αυξημένο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα (Co2) διαλυμένο στο νερό, κάτι που ίσως βλάψει τις γαριδες.

Ειδικά αν υπολογίσουμε οτι με την μηδενική ανθρακική σκληρότητα που έχουμε πετύχει στο νερό του ενυδρείου, ειναι πολύ εύκολο να έχουμε ph crash μιας και η ανθρακική σκληρότητα ειναι ο παράγοντας που δεν αφήνει το ph να πέσει γρήγορα και εύκολα.

 

Κάποιοι πεπειραμένοι χομπιστες το κάνουν, αλλα ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και τι να προσέξουν.

 

Στην επιλογή του υποστρώματος τώρα, υπάρχει μια επιλογή που μας επιτρέπει να προσθέσουμε γρηγορότερα γαριδες στο ενυδρείο, αλλα και να ρυθμιστεί το ph πιο εύκολα.

Αυτό ειναι το akadama http://www.yamadori-eshop.gr/?gclid=CjwKEAiAnqWkBRCGm5uyu5r13jsSJACBZ4WyHJQBO0IcjRWM_0PkKmUhp25OEFVWprggiroSTwv_IBoCt-7w_wcB#!blank/m6elk/9d4aee39-1dc3-5d54-1a48-149dd0b117b9

Αλλα και κάποια αλλα, που όμως δεν μπορώ να πω πολλά γιατι δεν τα έχω χρησιμοποιήσει.

 

Σε όλα μου τα ενυδρεία χρησιμοποιώ μαύρο χαλαζιακο χαλίκι, κοκκομετριας 2-3mm, αλλα μπορει να χρησιμοποιηθεί και πιο λεπτό.

Θα απέφευγα την άμμο γιατι ειναι εύκολο να δημιουργηθούν με τον καιρό αναερόβιες περιοχές λόγω μη επαρκούς οξυγόνωσης με άσχημα αποτελέσματα.

 

Οτι όμως υπόστρωμα και να επιλέξουμε για βυθό, αυτό θα πρεπει να αφεθεί σε συνθήκες λειτουργίας ενυδρείου, τουλάχιστον 2 μήνες για να αποικηθεί με την αναγκαία ποσότητα βακτηριών που χρειάζονται οι γαριδες μιας και περνούν τον περισσότερο χρόνο τους εκεί.

 

Επίσης ειναι καλό να υπάρχουν σαλιγκάρια, αφενός για να ανακατεύουν με την κίνηση τους ελαφρά το υπόστρωμα με την κίνηση τους άρα και να το οξυγονώνουν, αφ'ετερου να μαζεύουν οτι τυχόν περίσσευμα τροφής δεν εχει φαγωθεί από τις γαριδες με αποτέλεσμα να μολύνει το νερό.

 

Δεν αγαπούν το μαλακό νερό τα ramshorn, τα melanoides tuberculata όμως δεν έχουν πρόβλημα.

Μπορούν επίσης να διατηρηθούν και anentome helena, αν και μάλλον δυσφορούν στο μαλακό νερό

.

Γενικά θα πρεπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με την ποσότητα ταΐσματος, γιατι μόνο κακό μπορει να κάνει ο πλεονασμός.

Δεν θα πρεπει να παραμένει αφάγωτη τροφή για πάνω από 2-3 ώρες το πολύ.

 

Ένας άλλος παράγοντας που ειναι καθοριστικός, ειναι η θερμοκρασία του ενυδρείου τους καλοκαιρινούς μήνες.

Δεδομενου οτι δεν πρεπει να ξεπεράσει τους 25-26 βαθμούς βαριά, θα πρεπει να επιλέξουμε έναν χώρο σχετικά δροσερό για να τοποθετήσουμε το ενυδρείο, και να προβλέψουμε για κάποιο σύστημα ψύξης του νερου.

 

Η ιδεατή λύση να χρησιμοποιούμε chiller για την ψύξη.

Επειδή όμως ειναι και ακριβό στην αγορα του, εχει μεγάλη κατανάλωση ρεύματος, αλλα και απελευθερώνει θερμότητα όσο λειτουργεί, άρα και να ειναι τοποθετημένο εκτός του χώρου του ενυδρείου π.χ στο μπαλκόνι, το καθιστούν σαν την πλέον ακριβή κυρίως επιλογή.

 

Μια άλλη επιλογή είναι να λειτουργεί air condition στον χώρο του ενυδρείου, επίσης όμως ακριβή λύση λόγω της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος.

Άλλος τρόπος ειναι να τοποθετήσουμε ανεμιστήρες στο καπάκι του ενυδρείου, που με την λειτουργία τους θα δημιουργούν εξάτμιση, άρα και ψύξη του νερου.

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος ειναι να τους συνδυάζουμε με controller θερμοκρασίας που ελέγχουν την λειτουργία τους και τους σταματάει όταν το νερό φτάσει στην επιθυμητή θερμοκρασία.

 

Αυτό όμως (η εξάτμιση) εχει σαν αποτέλεσμα να μειώνεται η στάθμη του νερου, άρα να ανεβαίνουν και οι σκληρότητες, κάτι που δεν θέλουμε μιας και οι ευαίσθητες γαριδες μας δεν συμπαθούν τις αλλαγές.

 

Θεωρώ απαραίτητο λοιπόν τουλάχιστον για τους καλοκαιρινούς μήνες να υπάρχει ένα βαρέλι κάπου κοντά στο ενυδρείο γεμάτο με νερό από το φίλτρο αντίστροφης όσμωσης, που με μια συσκευή αυτόματης αναπλήρωσης νερου η οποία θα παρακολουθεί την στάθμη μέσω ενός ηλεκτρονικού φλοτέρ, και όταν πέσει κάτω από ένα σημείο αμέσως θα συμπληρώνει από το βαρέλι που θα εχει μέσα μια αντλία για να ανεβάζει το νερό στο ενυδρείο.

 

Με αυτόν τον τρόπο κρατάμε τις σκληρότητες σταθερές, δοκιμασμένος τρόπος και απαραίτητος, αν υπολογίσουμε οτι οι περισσότεροι χομπιστες χάνουν τις περισσότερες γαριδες τους κάθε καλοκαίρι.

 

Μπορούμε μια χαρά να χρησιμοποιήσουμε το βαρέλι των αλλαγών για αυτήν την δουλειά.

Αν είμαστε συνεχώς κοντά στον χώρο του ενυδρείου, και προσθέτουμε χειροκίνητα νερό φίλτρου αντίστροφης όσμωσης μπορούμε ίσως να παρακάμψουμε την φασαρία της αυτόματης αναπλήρωσης, κάτι που όμως πρακτικά είναι αδύνατον για τον μέσο χομπιστα, να είναι δηλαδή συνέχεια πάνω από το ενυδρείο και να το επιτηρεί.

 

Μια άλλη παράμετρος που ειναι σημαντική, ειναι η επιλογή συγκάτοικων με αυτές τις γαριδες.

Αν θέλουμε να δούμε γέννες, αλλα και την πραγματική συμπεριφορά τους, δεν θα πρεπει να έχουμε άλλο είδος γαρίδας μέσα στο ενυδρείο τους, γιατι αν υποθέσουμε οτι θέλουμε να τις κρατήσουμε με red cherry που ειναι οι πιο δημοφιλείς αλλα και συνηθισμένες γαριδες, έχουν διαφορετικούς ρυθμούς και αργά η γρήγορα θα επικρατήσουν οι red cherry.

 

Eπειτα οι red cherry ειναι μεν ευπροσάρμοστες και "σκληρές" γαριδες, αλλα αναγκάζοντας τις να προσαρμοστούν στις παραμετρους των crs, τις αναγκάζουμε να ζήσουν κοντά στα όρια των παραμέτρων που τους επιτρέπει το dna τους.

 

Για ψάρια τώρα, η απάντηση ειναι μια: ΚΑΝΕΝΑ!

Ο λόγος πάλι ειναι απλός, είτε θα επιβαρύνουν το νερό με νιτρικά, είτε θα τις κάνουν γεύμα, είτε αν αρρωστήσουν δεν μπορούμε να ρίξουμε φάρμακα για θεραπεία, γιατι θα σκοτώσει τις γαριδες, όποτε αν θέλουμε να ασχοληθούμε σοβαρά με την εκτροφή τους θα πρεπει να έχουμε species ενυδρείο. δηλαδή αφιερωμένο μόνο σε αυτές.

 

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Οι γαριδες γενικά είναι παμφάγα πλάσματα και θα πρεπει να τους παρέχουμε ποικιλία στην τροφή τους για να τονώσουμε το ανοσοποιητικό τους, και να έχουν πάντα την δυνατότητα να χτίζουν σωστά τον εξωσκελετο τους μετά από κάθε έκδυση.

 

Το βασικό συστατικό που θα πρεπει να τους παρέχουμε καθημερινά είναι ταμπλέτες άλγης που τις βοηθά να έχουν έντονα χρώματα, και από εκεί και πέρα δέχονται με ευχαρίστηση τροφές με σπανάκι που τις βοηθάει στην έκδυση, κολοκύθι, καθώς και τροφές με βάση την πρωτεΐνη.

 

Τρελαίνονται επίσης για φύλλα μουριάς που τα καταβροχθίζουν, catappa, βελανιδιάς,  που λατρεύουν να βόσκουν πάνω τους το βιοφιλμ που δημιουργείται.

Καλό όμως θα είναι να τα έχουμε αφήσει πιο πριν για 2-3 μέρες σε νερό για να αποβάλλουν τις τανίνες και τα χουμικά οξέα,  που οι γαριδες γενικά δεν τα συμπαθούν.

 

Τροφές επίσης που περιέχουν ασταξανθινη, τις βοηθούν να τονώσουν το κόκκινο χρώμα τους, μόνο όμως αν γενετικά το έχουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε δηλαδή ότι μια γαρίδα που εχει άτονα χρώματα από την γέννηση της, ότι θα την μεταμορφώσουμε σε γαρίδα με έντονο κόκκινο, μόνο να την βοηθήσουμε να τονώσει τα χρώματα που για κάποιο λόγο εχει χάσει.

 

Στις CRS έχω προσέξει ότι αυτό είναι δυνατόν να συμβεί όταν έχουν κάνει έκδυση που μάλλον εχει να κάνει με το ότι είναι εύθραυστος ο νέος τους εξωσκελετος άρα και μικρού πάχους, η είναι σε φάση αναπαραγωγής, όπως όμως και αν κάτι στις συνθήκες του νερου δεν τις κάνει να αισθάνονται άνετα, όπως τις πρώτες ώρες εγκλιματισμού στο νέο τους σπίτι.

 

Μερικές τροφές που χρησιμοποιώ:

Hikary algae wafers

Tropical Green Algae Wafers

Tropical crusta sticks

Sera shrimps natural

Tropical discus gran

Dennerle shrimp king mineral

Dennerle spinat hokkaido loops

Dennerle shrimp king protein

Dennerle shrimp king complete

Borneo wild multipara

Και για τα μωρά:

Mosura shrimpton

Shirakura Chi Ebi

 

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Όπως συμβαίνει με όλα τα ζωντανά που θέλουμε να εισάγουμε στο ενυδρείο μας, το ίδιο αλλα και περισσότερο σημαντικό είναι να ακολουθήσουμε μια διαδικασία προσαρμογής τους από το νερό της συσκευασίας που τις πήραμε από τον προμηθευτή, στο νερό του ενυδρείου μας.

Αυτή η διαδικασία κανονικά πρεπει να ακολουθείται για όλες τις γαριδες, ποσω μαλλον για τις CRS.

 

Αρχικά λοιπόν ανοίγουμε τελείως την σακούλα που περιέχει τις γαριδες, αδειάζουμε το μισό νερό σε έναν πλαστικό κουβά η λεκάνη που δεν εχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν με χημικά η απορρυπαντικά.

 

Μετά με μια απόχη πιάνουμε όσο πιο προσεκτικά μπορούμε τις γαριδες μέσα από την σακούλα με μια απόχη, και τις μεταφέρουμε επίσης προσεκτικά στον κουβά με το άλλο μισό νερό που αδειάσαμε προηγουμένως.

 

Αν οι σακούλες είναι breathing bags και είναι δύσκολη η μεταφορά τους με απόχη, αδειάζουμε κατ'ευθειαν  το νερό μαζί με τις γαριδες προσεκτικά στον κουβά.

Όταν τις μεταφέρουμε όλες, ρίχνουμε και το υπόλοιπο νερό της σακούλας προσεκτικά μέσα στον κουβά

.

Τώρα παίρνουμε ένα σωληνάκι αεραντλίας, και το βυθίζουμε  του στο νερό του ενυδρείου που σκοπεύουμε να μεταφέρουμε αργότερα τις γαριδες.

Όταν γεμίσει με νερό και βγει ο αέρας, παίρνουμε την μια άκρη, την ταπώνουμε με το δάκτυλο μας, την βγάζουμε από το νερό του ενυδρείου, και την οδηγούμε στον κουβά που έχουμε τις γαριδες.

 

Λογικά θα έχουμε δημιουργήσει σιφώνιο με αυτόν τον τρόπο, και θα πρεπει να αρχίσει να τρέχει νερό από το ενυδρείο στον κουβά.

Κάνουμε έναν κόμπο στο σωληνάκι για να περιορίσουμε την ροή του νερου, σφίγγοντας τον τόσο ώστε να τρέχει περίπου μια σταγόνα το δευτερόλεπτο.

 

Αυτή η διαδικασία, καλό είναι να διαρκέσει 2 η και 3 ώρες καλύτερα, ώστε το νερό στον κουβά να πάρει όσο πιο αργά γίνεται τις τιμές των παραμέτρων του ενυδρείου.

 

Καλό είναι μέσα στο νερό του κουβά , να έχουμε βυθισμένο τον αισθητήρα ενός ψηφιακού θερμομέτρου, έτσι ώστε να παρακολουθούμε και την θερμοκρασία του.

Αν η θερμοκρασία στο δωμάτιο είναι χαμηλή, καλό είναι να την ανεβάσουμε με κάποιον τρόπο, είτε με αερόθερμο, είτε αν διαθέτουμε air condition, γιατι η θερμοκρασία στο νερό του κουβά θα πρεπει να είναι η ίδια με αυτήν του νερου του ενυδρείου, μιας και η διαδικασία θα κρατήσει για 2-3 ώρες.

 

Η διαδικασία θα εχει ολοκληρωθεί, όταν  το νερό στον κουβά εχει γίνει πάνω από το τριπλάσιο του αρχικού του όγκου.

Όταν λοιπόν γίνει αυτό, και αφού σιγουρέψουμε ότι η θερμοκρασία στο νερό του κουβά είναι η ίδια με αυτήν του ενυδρείου, τότε είμαστε έτοιμοι και εμείς αλλα κυρίως οι γαριδες να μεταφερθούν με μια απόχη και πάλι προσεκτικά στο νέο τους σπίτι.

 

Η διαδικασία περιγράφεται και εδώ:  http://www.aquazone.gr/forums/topic/87124-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B4%CF%89%CE%BD/

 

Εδώ σαν επίλογο να πω οτι έχω χάσει την αποικία 4 φορές, έχω βιώσει αρκετές απώλειες είτε γιατι ήμουν άπειρος, είτε λόγω απρόβλεπτων συνθηκών, αλλα τις θεωρώ τις γαριδες με την πιο ενδιαφέρουσα συμπεριφορά από όλες τις υπόλοιπες, και ακόμα μαθαίνω.

 

Στόχος του άρθρου είναι να βοηθηθούν όσοι σκέφτονται να φιλοξενήσουν αυτά τα απίθανα πλάσματα, και να ξέρουν από πριν τι θα αντιμετωπίσουν ώστε να κάνουν τις επιλογές τους.

 

Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν μπορει κάποιος να τηρήσει τα προαναφερθέντα, καλύτερα ας επιλέξει κάποιο άλλο είδος γαρίδας  για να μην ταλαιπωρήσει άδικα τα ζωντανά, αλλα και να μην χάσει κόπο χρόνο και χρηματα.

Καλή επιτυχία!

 

Υ.Γ. Συγνώμη για το μέγεθος του άρθρου, προτίμησα να γράψω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα για να έχουν στην διάθεση τους όσοι αποφασίσουν να ασχοληθούν με αυτό το υπέροχο είδος.

 

Έγινε επεξεργασία 1 Μαρτίου 2016 - rastaman

[nicpapa]

Σαββα το σεντονι σου εχει καλυψει τα παντα γυρω απο αυτες τις γαρίδες.

Δεν εχεις αφησει περιθωρια διορθωσης..

 

 

[klipitiklopos]

Αν το λες εσυ Νικολα με κολακευει!

[lingistis]

Μπράβο Σάββα!

[polyagkistro]

υπεροχος οπως παντα φιλε μπραβο!

[klipitiklopos]

Να ειστε καλα παιδια σας ευχαριστω.

Μακαρι να βοηθησει.

[rastafarian]

Πολυ καλο αρθρο Σαββα και θα βοηθησει πολλους!

Να σαι καλα φιλε,σ ευχαριστουμε πολυ!

[kadmos]

Πολύ καλή κι ολοκληρωμένη δουλειά! 

[klipitiklopos]

Ευχαριστω παλληκαρια!