Pseudotropheus Demasoni

[AfricaTeam]

 

 

Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από τον χρήστη Δίας

 

 

Επιστημονικό Όνομα: Chindongo Demasoni (πρώην Pseudotropheus Demasoni)
Κοινές Ονομασίες: Demasoni
Ελληνικό Όνομα:
Γενική κατηγορία: Cichlid

Κλάση: Perciformes
Οικογένεια: Cichlidae

Γένος: Chindongo

Μέγεθος: Το ψάρι αυτό φτάνει τα 8 εκατοστά μήκος στο φυσικό του περιβάλλον, αλλά έχει παρατηρηθεί ότι σε συνθήκες αιχμαλωσίας μπορεί να γίνει και μεγαλύτερο.

Βιότοπος: Ενδημικό είδος της λίμνης malawi.
Ζει κυρίως σε πετρώδεις περιοχές του βυθού, και σπανίως κολυμπάει σε ανοιχτό χώρο.
Το φυσικό του περιβάλλον αποτελείται από πετρώδεις περιοχές και άμμο.

Συντήρηση στο ενυδρείο
PH: 7,6 - 8,6 (Ιδανικά: 8,2 )
KH: 7 - 12°dKH
GH: 7-14°dGH
Θερμοκρασία: 25 - 28 °C (Ιδανικά: 26 °C )

Λίτρα: Οι ελάχιστές απαιτήσεις για να φιλοξενηθεί στο ενυδρείο μας είναι τα 100 εκατοστά μήκος και τα 150 λίτρα, αν και όπως συμβαίνει με όλες τις κιχλίδες του είδους Mbuna όσο μεγαλύτερο είναι το ενυδρείο τόσο το καλύτερο.

Κοινωνική συμπεριφορά: Το ψάρι αυτό ζει σε ομάδες (10+ ψάρια ) διότι με αυτό τον τρόπο μετριάζεται η επιθετικότητα των ψαριών, αλλά παρατηρούνται και καλύτερες συμπεριφορές. Είναι περιοχικά ψάρια, γι'αυτό θα πρέπει να διασφαλίζονται πέτρες για όλα τα μέλη του κοπαδιού.

Διαχωρισμός φύλου: Σχετικά εύκολος. Τα αρσενικά έχουν σκούρο μπλε χρωματισμό με ανοιχτές κάθετες μπλε ρίγες και τα θηλυκά έχουν ίδιο χρωματισμό, αλλά όχι τόσο έντονο. Τα αρσενικά του είδους τείνουν να γίνονται λίγο μεγαλύτερα απ'ότι τα θηλυκά. Τα ψάρια γεννιούνται όλα μπλε. Στην συνέχεια όσο μεγαλώνουν,αρχίζουν να παίρνουν το τελικό τους χρώμα.

Διακόσμηση ενυδρείου: Αν θέλει κάποιος να τα διατηρήσει στο ενυδρείο του, θα πρέπει να φτιάξει το περιβάλλον τους με πολλές πέτρες, (νταμάρι) και να δημιουργήσει σπηλιές καθώς είναι ψάρια επιθετικά και χρειάζονται κρυψώνες και για τους πιο αδύναμους του κοπαδιού. Επίσης, καλό είναι να χρησιμοποιείται άμμος καθώς τα ψάρια αυτά σκάβουν πολύ.Η χρήση αραγωνίτη ή αμμου θαλάσσης θα βοηθούσε να επιτύχουμε τις απαιτούμενες σκληρότητες.

Ζώνη Κολύμβησης: Βυθός, αλλά και μεσαία στρώματα κολύμβησης

Διατροφή: Τα ψάρια αυτά είναι κυρίως φυτοφάγα, γι'αυτό η διατροφή τους πρέπει να βασίζεται κατά μεγάλο μέρος σε φυτικές ύλες και ελάχιστα σε ζωικές. Ιδιαίτερα ελκυστική σε αυτά είναι η σπιρουλίνα. Μπορεί κάποιος να τα ταΐζει εκτός από τις τροφές του εμπορίου ακόμα και λαχανικά τα οποία να έχουν ζεματιστεί για 2 λεπτά και έπειτα κοπεί σε μικρά κομμάτια.
Επίσης υπάρχει περίπτωση να επιτεθούν και στην άλγη του ενυδρείου η οποία έχει σχηματιστεί στα τοιχώματα και τις πέτρες.

Μέγιστη ηλικία στο ενυδρείο: Συνήθως 8 - 10 χρόνια.

Ιδανικοί Συγκάτοικοι: Είναι συμβατά σχεδόν με όλα τα είδη mbuna εκτός από μερικά είδη όπως ps.johanni, ps.saulosi, ps.cyaneorhabdos. l.mbamba. ps elongatus κ.α καθώς μπορεί να υπάρξει υβριδισμός.

Υποείδη και υβρίδια: Σχετικά εύκολο να υβριδίσει με κάποια συγγενικά του ψάρια, γι'αυτό πρέπει να τηρούμε κάποια βασικά κριτήρια διαβίωσης.

Αναπαραγωγή στο ενυδρείο: Είναι δυνατή και σχετικά εύκολη.H θηλυκιά εναποθέτει γύρω στα 15 αυγά τα οποία θα τα γονιμοποιήσει ο αρσενικός. Μετά το θηλυκό θα πάρει τα γονιμοποιημένα αυγά στο στόμα του και θα τα επωάσει μέχρι να εκκολαφθούν. Εφόσον το ζευγάρι του χαρεμιού ζευγαρώσει, το θηλυκό θα κρατήσει τα αυγά στο στόμα του ( στοματοεπωάζον ) για περίπου 20 με 25 μέρες μέχρι αυτά να αναπτυχθούν και να γίνουν γόνος. Καθ΄όλη τη διάρκεια που το θηλυκό ψάρι κρατά το γόνο στο στόμα του δεν τρέφεται.Μετά την ελευθέρωση του στο ενυδρείο σε περίπτωση κινδύνου αναζητά καταφύγιο στο στόμα της μητέρας. Είναι πολύ χαρακτηριστική η κίνηση της μητέρας που "ρουφάει" το γόνο για να τον προστατέψει.Τα μικρά τις πρώτες 2,3 μέρες δεν θα τρέφονται κανονικά, αλλά θα τρώνε από τον λεκιθικό τους σάκο και έπειτα θα αναζητήσουν τροφή. Καλό είναι να τρίβουμε φλέικς έτσι ώστε να μπορούν να τραφούν.

Γενικές πληροφορίες: Η εν λόγω Κιχλίδα αξιολογήθηκε το 2006 απο την Διεθνή Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN) στην κόκκινη λίστα με τα απειλούμενα είδη που εκδίδει και χαρακτηρίστηκε ώς ευάλωτο είδος (Vulnerable ). Ώς σημαντικότερός κίνδυνος για το Pseudotropheus Demasoni έχει προσδιοριστεί η περιορισμένη διασπορά του στη λίμνη.